Ο Andrew ο γιος του αρχηγού των λυκανθρωπων ερωτεύεται την κόρη του αρχηγού των βαμπίρ την Melanie. Άραγε τι θα γίνει όταν οι οικογένειες τους μάθουν αυτό το μυστικό?
Ο Andrew είναι ένα οξύθυμο αλλά και ευαίσθητο αγόρι γύρω στα 23 και μετακομίζει στ...
Είμαι η Melanie. Το όνομα μου σημαίνει σκούρος, σκοτεινός κάτι απόμακρο. Είμαι ένα βαμπίρ, ναι καλά καταλάβατε μου αρέσει να πίνω αίμα και συγκεκριμένα ανθρώπινο αίμα. Εμένα στην Ισπανία μαζί με την μητέρα μου,προσφατα μετακομισαμε στο κάστρο του πατέρα μου στο Λονδίνο. Δεν είμαι και τόσο χαρούμενη που είμαι βαμπίρ αλλά τώρα πια έχω συνηθίσει στην ιδέα. Είμαι 23 ετών, στο Λονδίνο πήγαμε για να γίνει η στέψη μου. Όταν τα βαμπίρ, οι βρυκόλακες, οι λυκανθρωποι οι νεραϊδες τα ξωτικά και οι γοργόνες φτάνουν στο εικοστό τρίτο έτος της ηλικίας τους αν είναι απόγονοι άρχοντα/βασιλιά στέβονται. Έτσι θα στευθω και εγώ. Μέχρι τώρα δεν έχω αγαπήσει κάποιο αγόρι, μου φαίνεται φυσιολογικό για την εποχή που ζω. Ο πατέρας μου μου προορίζει για μέλλοντα σύζυγο τον πρίγκιπα Bert από το ανατολικό βασίλειο εφόσον είναι και εκείνος ένα τρανό βαμπίρ. Δεν θέλω να παντρευτώ κάποιον τον οποίο δεν αγαπάω μόνο και μόνο επειδή είναι ίδιος με εμένα. Είναι πολύ άδικο να κάνεις όνειρα για το μέλλον σου και κάποιος να μην σε αφήσει να τα καταφέρεις.
Andrew's POV
Είμαι ο Andrew γιος του άρχοντα τον λυκανθρωπων. Είμαι 23 ετών και πρόσφατα μετακόμισα στο Λονδίνο όπως και όλα τα άλλα μη ανθρώπινα πλάσματα για να γίνει η στέψη μας. Σαν λυκανθρωπος μου αρέσει να τρώω ανθρώπινη σάρκα και να πίνω αίμα σε αντίθεση με τους αιώνιους εχθρούς μας τα βαμπίρ εμείς τρώμε και ανθρώπινο κρέας εκτός από το να πίνουμε μόνο το αίμα τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν τρώμε ή πίνουμε τίποτε άλλο. Σε δύο ημέρες γίνεται η στέψη και όλα εμείς τα μυστήρια πλάσματα δυστυχώς και τα βαμπίρ θα συγκεντροθουμε στο βασίλειο του Κομη Δράκουλα για να γίνει η στέψη όλων μας. Ο Κόμης Δράκουλα δεν έχει σχέση με κανένα από αυτά τα ήδη. Είναι ένας και μοναδικός και για αυτόν ακριβώς τον λόγο στεφθηκε βασιλιάς όλων μας. Όταν δεν νιώθω καλά πηγαίνω στον αγαπημένο μου βραχο στο βουνο κάτω από το φεγγάρι και ούρλιαζω. Αυτό το έκανα συνήθως όταν με μάλωναν οι γονείς μου και σαν μικρό παιδί ήθελα να κλάψω. Αυτό έχει να συμβεί χρόνια τώρα.
2 ημέρες μετά
Melanie's POV
Σήμερα είναι η μεγάλη ημέρα. Από το πρωί έχω σηκωθεί και φτιάχνομαι μιας και η στέψη θα γίνει μεσημέρι. Μου εραψαν ένα φανταστικό κόκκινο φόρεμα που όμοιο του δεν υπάρχει. Ήταν απλό και αυτό μου άρεσε.
Τα μαλλιά μου τα έκανα μια μακριά πλεξούδα. Η πόρτα χτύπησε. Ήταν ο δίδυμος αδελφός μου ο Ryan.
Ryan:Είσαι έτοιμη;; Melanie:Φυσικά.. Πέρασε μέσα.. Ryan:Εντάξει αδελφούλα είσαι πολύ όμορφη σήμερα.... Melanie:Σε ευχαριστώ... Ryan: Αντε πάμε κάτω τώρα η άμαξα περιμένει.
Κατεβήκαμε κάτω και πήραμε τον δρόμο για το κάστρο του Κόμη Δράκουλα. Εκεί ήταν όλοι όσοι ήταν της ηλικίας μας. Με την σειρά μας πήγαμε να φιλισουμε το χέρι του Κόμη και καθίσαμε στην σάλα. Η ώρα περνούσε και η στέψη αργούσε. Αποφάσισα λοιπόν να βγω στον κήπο με τα κόκκινα τριαντάφυλλα. Αχ μυριζαν υπέροχα πόσο θα ήθελα να ήμουν ένα από αυτά. Να ήμουν εντελώς αθώα και να μην με ένοιαζε τίποτα παρα μόνο να μην με κόψουν. Ένα ψηλό αγόρι με χρυσάφι ματιά και κάστανα μαλλιά ήρθε δίπλα μου. Δεν τον γνώριζα γενικώς δεν γνώριζα κανέναν εδώ πέρα.
Ξενος:Με λένε Andrew εσένα; Melanie:Εμένα Melanie.. Χάρηκα!!! Andrew:Ξέρεις σε κοιτάζω εδώ και πολύ ώρα και.. Είσαι πολύ όμορφη.. Melanie:Αλήθεια το λες σου φαίνομαι όμορφη??? Andrew:Αλήθεια.. Δεν έχω δει πιο όμορφο κορίτσι από εσένα.. Και αυτά τα μάτια σου πόσο ωραία είναι... Melanie:Αχ και εσύ έχεις υπέροχα ματιά.. Είσαι ένα περίεργο χρυσό χρώμα...
Ryan:Melanie γιατί μιλάς με αυτόν; θέλεις μπελάδες;;; Andrew:Βρε βρε βρε τον παλιό μου φίλο τον Ryan πως και από δω? Ryan:Μην σε ξαναδώ δίπλα στην αδελφή μου γιατί πέθανες!! Andrew:Ξέρεις κάτι δεν θα κάνω αυτό που μου είπες γιατί δεν σε φοβάμαι. Τι θα βγάλεις τα δοντάκια σου και θα με δαγκώσεις??? Για τολμά!
Μονομιάς τα μάτια του Ryan κοκκίνισαν τελείως και οι κοινοδοντες του μεγάλωσαν. Ο Andrew έγινε ένας δυνατός λύκος έτοιμος να κατασπαραξει το θύμα του.. Ευτυχώς γρήγορα ήρθε ο Κόμης Δράκουλα και έλυσε το πρόβλημα.
Κομης:Τόσα χρόνια και ακόμα να γίνεται σωστά πλάσματα εσείς οι δύο!!! Δεν ντρέπεστε να κατά στρέφεται αυτήν την γιορτή?? Και όλα αυτά γιατί έγιναν??? Επειδή ο κύριος Andrew μιλισε στην Melanie?? Ryan παιδί μου συμορφοσου γιατί δεν θα τα πάμε καλά....
Οι ώρες πέρασαν.. Σκεφτόμουν συνέχεια εκείνο το αγόρι τον Andrew. Ευτυχώς οι γονείς δεν έμαθαν για τον τσακωμο. Ήταν τόσο όμορφος.. Νιώθω περίεργα...
Andrew 's POV
Τόσο όμορφη και τόσο μαγευτική.. Αλλά γιατί να είναι ένα βαμπίρ; την θέλω.. Θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί της. Την ερωυετεικα παράφορα... ❤❤❤
Heyyy, τι κάνετε??? Και εγώ καλά είμαι θενξ.. Σας αρέσει η νέα ιστορία μου;; Ήθελα να γράψω κάτι περίεργο αυτήν την φορά καθ ελπίζω να βγει τέλειο...
@melody2004
Αυτό είναι το φόρεμα...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
