Bugün yeni okul günü. İğrenç bir sabaha uyandım. Kızlara mesaj attım.
Ben: Kızlar bugün yeni okula başlıyoruz ne düşünüyorsunuz?
Ji Young: Umarım bu sefer kötü olmaz. Yine bela istemiyorum.
Lee Jin: Hep bir olay. Olaysız günümüz yok.
Ben: Aynen ama o kızlara derslerini verdiğimiz için mutluyum.
Ji Young: Hep seni dinlediğimiz için bunlar başımıza geldi Jyun Bi. Eğer onlara sen saldırmasaydın bugün farklı bir okulda olmayacaktık.
Ben: Ji Young bize yaptıklarını biliyorsun ama hak ettiler.
Lee Jin: Hak etmeselerdi saldırmazdık.
Ben: Aynen. Neyse ya ne giyeceksiniz?
Ji Young: Ben bunları giyeceğim siz?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lee Jin: Sen Soo Hyun?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lee Jin: Neyse okulda görüşürüz.
Ji Young: Görüşürüz
Ben: Görüşürüz
Telefonumu bıraktım ve hazırlanmaya başladım. Umarım iyi bir yıl olur düşüncesiyle kahvaltımı yaptım ve evden çıktım.
Okula varınca kızlara mesaj attım yolda olduklarını söylediler ben de onları beklemeye başladım. Beklerken telefonunla ilgileniyordum. Önümden mavi bir şeyin geçtiğini fark ettim. Kafamı kaldırınca bana çok tanıdık gelen bir yüz gördüm. Mavi saçlı çocuk önümden hızlıca geçince galiba benzettim diye düşünüp telefonuma geri döndüm. Kısa bir süre sonra kızlar geldiler müdür yardımcısının odasına çıktık ve sınıflarımızı sorduk. Aslına hepimizin farklı sınıflarda olacağını düşünüyordum ama Ji Young ve Lee Jin aynı ben ise farklı sınıftaydım. İlk başta itiraz ettim ancak müdür yardımcısının pis bakışlarından dolayı sustum.
Kızlarla ayrıldık ve sınıfa doğru yürümeye başladım. Sınıfa girince boş olan tek bir yer olduğunu gördüm ve hiç düşünmeden oturdum. Yanımdaki kişiye bakmadım. Çok uykum olduğundan kafamı sıraya koydup biraz kestirmeye çalıştım. Tam uyuyacak gibi oldum birisi omzuma dokundu. Kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdım gördüğüm çocuk bana: "Burası benim yerim kalk" dedi. "Peki" dedim uykulu halimle ve kalktım. Çocuk yerine geçti ama ben oturacak yer kalmadığı için ayakta hocanın gelmesini bekliyordum. Hem uykum vardı hem de yorgundum ben de yere oturdum. Bunu gören -beni oturduğum yerden kaldıran- çocuk bana acımış olmalı ki bana: "Neyse ben oturmayacağım sen geç" dedi. Ben de gerek olmadığını söyledim. Kolumdan çekiştirip yerine oturttu ve kendisi ayakta durmaya başladı. Normalde ayakta durmaması için bir şeyler yapmaya çalışırdım ancak bu hayatta en nefret ettiğim şey kolumun çeklimesi olduğundan sesimi çıkarmamaya çalışıyordum çünkü konuşmaya başlarsam susamayabilirdim.
Nihayet hoca sınıfa girdi. Kendimi tanıtmamı istedi. "Benim adım Jyun Bi. 16 yaşındayım. Okulumda bazı sıkıntılar yaşadığım için bu okula geldim." dedim ve oturdum. Hoca teşekkür ettikten sonra: "Jungkook sen neden ayaktasın hemen geç otur yerine" dedi. Ayağa kalkıp sorunu anlattım hoca da Jungkook'a sandalye getirmesini söyledi. Jungkook sandalye getirince oraya oturdum ve ders boyu uyumamak için kendimi zor tuttum. Tenefüslerde kızlarla koridorda buluşup konuştuk.
Çok yavaş ve sıkıcı geçen bu okul günü sonunda bitmişti. Artık eve dönme vaktiydi. Okuldan çıktım ve yavaş adımlarla eve doğru ilerliyordum. O kadar uykum vardı ki (uykusuzluk başa bela) yolu karıştırmış olmalıyım diye düşünüp nerede olduğuma bakmak telefonumu çıkardım. Telefona bakarken önümde bir gölge belirdi. Şişman, uzun boylu ve sakallı bir adam karsımda dikiliyordu. Bana: "Burada ne yapıyorsunuz küçük hanım" dedi iğrenç bakışlarıyla. "Amca git işine seninle uğraşamayacağım" diye cevap verince adam sinirlenmiş olacak ki üstüme doğru yürümeye başladı. Kendimi savunmak için bir sürü hareket biliyordum ama nedense şu an hareket edemiyordum. Bu bildiğim savunma hareketlerine güvenerek adama öyle laflar söylemiştim ama keşke söylemeseydim...
