imagination

•ჩემს გამო, ყველა მიატოვა

,,იქნებდა წვიმის წვეთებიც ,თავს იკლავენ როცა ზეციდან ჩვენკენ მოქრიან..."

შიუმინ p.o.v

ყველას ხელში ლენტები და ასეთი რაღაცეები ეკავა და ჰაერში ასასროლად ამზადებდა...მეკი გული მეკავა ხელებით ,რომელიც გასასკდომად ემზადებოდა და წამში ალბათ 800ჯერ ცემდა...ჯე სუპმა სამამდე დაითვალა და პალატაში შეიჭრა.თან ბოლო ხმაზე უცხო ენაზე რაღაცას მღეროდა...ამან ღიმილი მომგვარა ,მაგრამ...დავინახე როგორ შევარდა ყველა პალატაში (რა მოხდა?..) მეც მათ უკან გავყევი...პალატაში გაუბედავად შევიხედე,მაგრამ შესასვლელთანვე ჩაეხერგათ გზა ბიჭებს და რატომღაც,წინ ნაბიჯს არავინ არ დგამდა...უცებ წინიდან უხეშად გზა ჯე სუპმა გამოიკვლია...თვალებში შიში ,მაგრამ რათაცის მკრთალი იმედიც ჩასდგომოდა ...დავაკვირდი და:გზას უხეშად კიარ მოიკვლევდა ,არამედ ბიჭებს მკლავზე ეყრდნობოდა...ყველანი მასთან ერთად დარეტიანებულივით ჩემკენ შემობრუნდა...

-რ...რა მოხდა?-ვიკითხე და წინ წავიწიე...მათას მკლავში ხელი ჩამჭიდეს და არაფრის დიდებით წინ არ გამიშვეს...-გამიშვით!..რა გჭრთ?..რატო დადუმდით ასე უეცრად?!რა მოხდა თქო ,ხალხო ამოიღეთ ხმა-უკვე გაბრაზებული ვყვიროდი და ვფართხალებდი

-დამშვიდდი...რაღაც გაუგებრობას აქ ადგილი...-მაწყნარებდა ჩანი,მაშინ როცა თვითონ ნერვებზე დაჭიმული,თავს იკავებდა (რატო მაწყნარებს?..რა მოხდა?..ნუთუ?..არა არა...რა მოხდა ?)...მთელი ძალა მოვიკრიბე და თავი გავითავისუფლე ...ყველა უხეშად გავწიე და პალატას ნაჩქარევად მოვავლე თვალი...ყველაფერი მშვენივრად გამოიყურებოდა...მაგრამ...საწოლზე თვალი გამიშტერდა(სად არის?) ,თვალები მოვისრისე და კიდევ ერთხელ შევხედე ...არა,არ მეჩვენებოდა. (სად არის რაე სოო?!)

ჯე სუპ p.o.v

შიუმინმა თმებში ხელი იტაცა და რაც ძალა ქონდა დაქაჩა...უხმოდ ყვიროდა...დავინახე როგორ გაირტყა სახეში რამდენიმეჯერ ხელი...შემოტრიალდა,ნაჩქარევი ნაბიჯით გარეთ გავიდა ...არცერთ ჩვენგანს არ შეგვრჩენოდა გამბედაობა გარეთ გავყოლოდით.წამიც და სულისშემძვრელი ყვირილის ხმა გავიგონეთ ...შიუმინი ექთნებს და მთავარ ექიმს ეძახდა...ამაზე უკვე ყველანი გავცვივდით გარეთ და შიუმინის გარშემო მოვიყარეთ თავი...ექიმი წამის მეასედში სახეწაშლილი და დაბნეული ჩქარი ნაბიჯით მოგვიახლოვდა...