"คนรัก!!!!!" แล้วทั้ง3ก็ซุบซิบนินทากันทันที
"ขอประทานอภัย ว่าที่พระชายาขอรับ พวกกระหม่อม ขอตัวองค์ชายซักครู่ แฮ่ๆ"
แล้วเลียมก็ถูกพาตัวออกไป เชอรี่พยายามฟัง แต่ก็จับใจความไม่ได้ ทั้ง3 ผลัดกันเหลือบมองเชอรี่ รวมถึงเลียมเช่นกัน
"อะแฮ่ม!!! ถ้าไม่เป็นการรบกวนจนเกินไป หม่อมฉันทูลลานะเพคะ"
"เชอรี่!!! อย่าพึ่งไปนะ อยู่ก่อน!!" เสียงเลียมตะโกนตามหลัง แต่พวกเพื่อนๆเค้าก็ดึงไว้
เฮ้อ!!! ได้เวลาพักผ่อนจริงๆแล้วสินะ ไปนอนเอาแรงซักหน่อยดีกว่า ยังไม่ทุ่มนึงเลย
"ว่าที่พระชายาเพคะ!!" ใครกันนะ มาเรียก วันนี้มีแต่คนเรียกทั้งวัน -"-
"ว่าไงคะเบล" เชอรี่จำได้ เพราะเจอกันเมื่อสักครู่นี้แล้ว
"องค์ราชินี ให้เข้าเฝ้าด่วนเพคะ" เข้าเฝ้าด่วนหรอ???? เอ!! จะมาไม้ไหนเนี้ย
"ได้ค่ะ เบลช่วยพาเชอรี่ไปหน่อยได้มั้ยคะ พอดีที่นี่มันกว้างขวางเหลือเกิน รี่ไปไม่ถูก"
"ตามหม่อมฉันมาเลยเพคะ" เบลยิ้มให้เธอก่อนจะเดินนำไป มีเชอรี่ตามไปติดๆ
สักพักใหญ่ๆ
"ถึงแล้วเพคะว่าที่พระชายา เข้าไปได้เลยเพคะ" นี่มันห้องที่องค์ชายเกือบจะทะเลาะกับองค์ราชาธิบดีเมื่อกลางวันนี่
"มาแล้วหรอเรา" องค์ราชินีทักขึ้น
"ส...ส..สวัสดีอีกครั้งเพคะ องค์ราชินี" เชอรี่เองก็ค่อนข้างมีปัญหากับคำราชาศัพท์เหมือนกัน
"ถ้าไม่ถนัด จะพูดธรรมดาก็ได้ เราไม่โกธรหรอก" รอยยิ้มอันอบอุ่นปรากฎขึ้นบนใบหน้าขององค์ราชินี "แล้ว องค์ชายล่ะ?"
"เอ่อ อยู่กับองค์ชายทั้ง3เพคะ"
"จริงสิ 3องค์ชายจาก นอร์ธ ทอลซิน มาเมื่อซักพัก เราก็ลืม ว่าแต่เราเถอะ ช่วยแนะนำตัวเองหน่อยได้มั้ยว่าเป็นใคร มาจากไหน"
YOU ARE READING
พลิกล็อคสัญญาเมียจ้าง
Romanceเมื่อองค์ชายหนีการแต่งงาน ไปเจอสาวน้อยนางหนึ่ง จึงจ้างเธอมาเป็นภรรยาหลอกๆ โดยที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าคือ... องค์รัชทายาท
