"ผ่านไปแล้วหนึ่งอาทิตย์" เลียมพูดขึ้นมาในเย็นวันหนึ่ง ทำเชอรี่ละสายตาจากหนังสือที่อ่าน ก่อนจะอดยิ้มตามไม่ได้
"เป็น1อาทิตย์ที่ดีมากค่ะ" ร่างบางเดินมานั่งลงข้างๆที่เตียง "ขอบคุณ ที่ไม่ทำอะไรเชอรี่นะคะ"
"กะว่าจะทำวันนี้แหละ" เลียมยักยิ้มให้ร่างบาง ก่อนจะลุกเดินไป ทำเชอรี่หน้าแดงก่ำ
"อย่าเชียวนะ!!!!" ร่างบางทำเสียงเข้มใส่ แต่ก็ต้องยอมรับเลย ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ๆเลียม เชอรี่เองก็รู้สึก...
หลังจากทานมื้อค่ำกันเสร็จแล้ว เชอรี่รีบไปอาบน้ำ และมานอนก่อนเลียมทันที ในใจก็แอบกลัวที่เลียมพูดไว้เมื่อเย็นเหมือนกัน
"นอนไวจังนะสาวน้อย..." เสียงกระซิบข้างๆหู อันแผ่วเบา ทำเชอรี่ขนลุก หลับตาปี๋ ก่อนที่เจ้าตัวจะกอดร่างบางแน่น "รู้นะว่ายังไม่หลับ!"
"หลับแล้วๆ รู้ได้ไง" เชอรี่อมยิ้ม เลียมยิ่งได้ใจ เริ่มคล่อมร่างบางก่อนจะบรรจงจูบไปที่ริมฝีปากของเชอรี่ รายนั้นก็ใช่ย่อย จูบตอบโดยไม่รอช้า ทำเลียมตกใจเล็กน้อย ลิ้นเล็กๆเริ่มเข้าไปวนในปากหนา
"ร้ายเหมือนกันนะเรา" เลียมพรมจูบลงบนใบหน้า สลับซอกคอ ทำรางบางร้องครางออกมาอย่างลืมตัว
"อืมมม" เสียงครางของสาวใต้ร่าง ทำให้เลียมยิ่งกระสัน "พี่เลียมมมม อย่าค่ะ!"
"อย่าอะไรสาวน้อย พี่รักเรามากนะ" เลียมยังคงพรมจูบต่อไป
"เชอ..รี่ ก็ รัก พี่เลียม ค่ะ"
"คืนนี้พี่ขอนะ พี่รับรอง พี่จะรับผิดชอบเราแน่นอน" ร่างบางพยักหน้ารับ
"แต่เชอรี่... ไม่เคยนะคะ เชอรี่กลัวเจ็บ"
"ไม่เจ็บหรอกนะคนเก่ง พี่รับรอง..."
สิ้นคำพูด เลียมเริ่มไซ้ซอกคออีกครั้ง มือทั้งสองข้างก็อยู่ไม่สุก บีบหน้าอกร่างบางไปด้วย เจ้าตัวได้แต่บิดตัวไปมา มือหนาเอื้อมไปปลดตะขอเสื้อชั้นใน ก่อนจะถกเสื้อของเชอรี่ขึ้น ทำให้เลียมเห็นภูเขาของเชอรี่อย่างเต็มตา ร่างบางเอามือปิดเพราะเขินอาย
KAMU SEDANG MEMBACA
พลิกล็อคสัญญาเมียจ้าง
Romansaเมื่อองค์ชายหนีการแต่งงาน ไปเจอสาวน้อยนางหนึ่ง จึงจ้างเธอมาเป็นภรรยาหลอกๆ โดยที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าคือ... องค์รัชทายาท
