Chapter11

187 10 6
                                    

"คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ!"   หมอท่าทางใจดีเดินออกมาจากห้องพักผู้ป่วย  ทั้ง2แม่ลูกถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก  "ไข้สูงขนาดนี้  น่าจะพามาตั้งนานแล้วนะครับ  ช้ากว่านี้อาจจะแย่ได้เพราะร่างกายคนไข้อ่อนแอมาก   แต่ไม่ต้องห่วง  ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ"

"เราขอเข้าไปดูเธอได้มั้ย..."   ซาร่าร้อนใจยิ่งนัก

"เชิญได้เลยครับ  หมอขอตัวก่อนนะ^ ^"

"ชาล กลับไปเอาของใช้ที่จำเป็นของเสด็จแม่  กับของเรามาไว้ที่นี่ให้หน่อย  แล้วถอนกำลังทหารที่พามากลับได้ละ  ทิ้งรถไว้ให้เราด้วยนะ  อย่าให้ผู้คนแตกตื่นกันล่ะ"   ทหารคนสนิทน้อมรับคำสั่ง  แล้วจากไปเงียบๆ

"นี่เป็นสิ่งของที่ติดตัวมากับผู้ป่วยค่ะ  มีอะไรเรียกได้นะคะ^ ^"  พยาบาลส่งถุงของเชอรี่ให้ชาริล  ก่อนเดินออกไป

"ถ้าหนูเชอรี่เป็นอะไรไป  จะทำอย่างไรดีลูก!  ไข้สูงจนสลบไปเลย!!"

"ไม่เป็นไรหรอกขอรับเสด็จแม่  เพียงแค่ดูอาการใกล้ชิดก็พอ"  ชาริลเอาถุงของใส่ลิ้นชัก  โดยหารู้ไม่ว่า  ในนั้นมีสิ่งของสำคัญบางอย่างอยู่  ชาริลนั่งลงข้างๆเตียง  สายตาก็ดูกังวนไม่แพ้กัน  "เสด็จแม่ไปพักเถอะขอรับ  เดี๋ยวกระหม่อมดูเชอรี่เอง"

"ไม่เอาลูก  แม่จะดูแลเชอรี่ให้ดีที่สุด  แม่ไม่อยากเสียหนูเชอรี่ไปแบบน้องหญิงอีกแล้ว"   ชาริลได้แต่พยักหน้าให้ผู้เป็นแม่แต่โดยดี  เพราะเขาเองนั้นรู้ดี  ซาร่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ

"นังชะนี!!!   อุ้ย  ขอประทานอภัยเพคะทั้ง2พระองค์"  วิชชี่เปิดประตูพรวดพลาดเข้ามา  มี3องค์ชาย  และโจนาธานตามมาด้านหลัง  "ยังไม่ฟื้นเลยหรอคะ?"   ซาร่าและชาริลส่ายหน้าทั้งคู่

"ขอโทษหนูวิชชี่นะจ้ะ  ที่ไม่ได้บอก"

"ไม่เป็นไรเลยค่ะ  พอพี่ที่โรงแรมบอก  พวกหนูก็รีบมาเลยค่ะ"

"เอ่อ แล้วองค์ชายเลียมล่ะ?พี่ชายใหญ่"  ไนออล หันไปถามลูอิส  แฮร์รี่ยักไหล่

พลิกล็อคสัญญาเมียจ้างWhere stories live. Discover now