Zammie's POV
"I don't need a perfect guy, all I want is someone who is willing to accept and love me til' the end of our story. So don't you ever think that I only love him because he's far from imperfection. I love him, I don't know why and don't you ever tell me that I only love him because of that lame reason. I may hate him at first, but first impression never last ... I am sure with what I feel and if God will gave me a chance to confess it to him, I am willing to but it's too late right?! He's with someone else, the one he really loved. Even if we're married I couldn't say that we are because love never exist he just see me as her bestfriend. I just wish he's happy right now even if I'm completely broken here. I just wish... I just wish..."
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
"Yah! Zennie-ah! I told you to be ready before eight, then what the heck you're still sleeping?! It's quarter to 8 already! Ireona palli!"(*wake up, faster) Ughhh, may siopao na namang nanggigising sa'kin! Araw-araw nalang ba ha?! Wala na bang araw na walang iistorbo sa tulog ko nang matapos ko naman ang lintik na panaginip na yun?! Naman eh! Kasalanan din naman niya kung bakit ako late nagising! Yung text kaya niya ang dahilan! Bwisit na siopao to sarap kainin! You still don't wake up huh?! Stop staring at me! Go to the bathroom and take a bath! Be ready after 15 minutes! Go!"sigaw niya pa sa'kin. Makasigaw to parang kung sino, sus mapektusan nga to mamaya! Ilang minuto nga ba binigay niya?
"Fck! He only give me 15 minutes to be ready?! Oh hell!"inis kong sabi mag-isa. Sumusobra na ata to eh, kung makapag-demand lang wagas! Makaligo na nga lang mapagalitan pa ako lalo sa lagay na 'to eh!
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
Naligo na lang ako pagkatapos ay nagbihis, hindi na ako nag-abalang mag-ayos ng mukha ko bahala na si batman kung mukha pa ba akong tao o hindi. Pagkalabas ko ang siopao kung makaupo sa kama ko parang nagmamay-ari, inirapan ko nalang siya sa inis. Buti nga lang nagbihis ako sa CR kung hindi baka makita niya akong alam niyo na halos errrr nakahubad. Iniwan ko nalang siya doon at bumaba papunta sa kusina para kumuha man lang ng tinapay kaso ang kuya kong mantikang makatulog ayun nasa kama niya pa nanaginip! Kainis naman eh gutom pa naman ako, makaalis na nga lang! Nakita ko siyang nakasandal na sa kanyang kotse, ang hilig niyang sumandal na parang model ah di naman bagay. -_______-
"Buti naman at naisipan mo pang lumabas, lakas ng loob mong iwan mo ako sa kwarto mo ah."sarcastic niyang sabi. Eh ano naman? Eh sa gutom yung tao eh. Hindi ko nalang siya kinibo at pumasok na sa kanyang kotse, sumunod din naman agad siya at nagsimulangmagmaneho sa aming pupuntahan. Tahimik lang siyang nag-drive nang
