Jared ve Mendy bir davetiye. Aman tanrım bu bir nişan davetiyesi. Güzel beyaz ve uçuk pembe kalpli bir davetiye. Asla Mendy'den beklemeyeceğim kadar sade,şık, zarif. Belki o piç kurusu seçmiştir diye düşünüyorum. Sonra bu fikrimden de vazgeçiyorum. Jared tanımış bulunduğum kadarıyla davetiyeyi önemseyecek biri değil. Aslında Mendy ile birlikteyken benim tanıdığımdan farklı görünüyor,benim tanıdığımdan farklı biri oluyor. Jared birlikteyiz pastası kesecek biri de değildi benim gözümde ama Mendy ile bunu yaptı ve davetiyeler de onun fikri olabilir. Altın sarısı orkidelerle bezeli kapıdan geçip nişan partisine giriyorum. Mendy buz mavisi bir elbise giymiş,uzun etekleri yerleri nazikçe sürüyor.O yırtıcı,fazla abartılmış kızdan bambaşka biri olmuş. Gözleri garip bir ışıkla parlıyor. Hemen yandaki kokteyl masasında Jared kot pantolonu ve siyah spor ceketiyle arkadaşlarının arasında. Çoğu yemekhanede,kantinde ya da koridorda gördüğüm çocuklar. Güzel bir havuzun üzerinde yaseminler hafifçe gidip geliyor. Hayal ötesi bir nişan. Herkes fazla mutlu. Christina'yı görüyorum köşede bacaklarını tam bir hanımefendi gibi bükmüş.Elinde kadehi beyaz,parlak fayanslarla kaplı duvara yaslanmış. Beyaza dönük sarı kısa bir elbise giymiş. Kimse ondan öyle iyi bir görüntü sergilemesini beklemiyordur eminim. Ama o da bir şekilde mutlu. Sonra sevimli,sempatik bir çocuk gelip elini Christina'nın beline doluyor. Sevgilisi olmalı kim olduğunu bilmiyorum ama birbirlerini sevdikleri apaçık ortada. Sanırım çocuk bizim okuldan değil ya da benim cahilliğim. Jared'ın ailesini görüyorum. Makyaj güzeli bir kadın. Elbisesi özel tasarım hatta muhtemelen kendi tasarımı. Ünlü tasarımcı Keith Wooden.İki yıl önce yılın tasarımcısı seçilmişti. Babası gerçekten yakışıklı bir adam. Jared'ın varlığının bu denli güzel olmasının sebebi babası. Annesi ile babas ayrılmış olduklarından pek yakın durmuyorlar. Ama kadın otorite sebebiyle hala eski kocasının dolaylı olarak Jared'ın soyadını taşıyor. Mendy'nin bu alışıldık göz alıcılığının sebebi ise tam olarak annesi. Bu sahne kızı tavırları bu ailede genetik olmalı. Babası ise düşündüğümden çok uzak. Kemerli bir burnu ve takım elbisenin kapanmasını engelleyen bir göbeği var ayrıca kadından daha kısa. Ama çok mutlular hatta buradan bakarak bile adamın çok iyi bir baba olduğunu anlayabiliyorum. Mendy ile babasının arasında hassas bir bağ var. Ben kimse beni fark etmeden herkesin önünden geçiyorum üzerimde her zamanki kıyafetlerım olduğu için utanıyorum birazcık. Herkes fazla iyi ve ben fazla kötüyüm. Ücra,kimsenin olmadığı,çiceklerle süslenmeye gerek duyulmamış bir köşeye kaçıyorum. Herkes mutlu,herkesin elini tuttuğu birileri var ben ise çok yalnızım.Ben kendi halimden utanırken Jared geliyor ve her zaman olduğu gibi beni pek de temiz görünmeyen bu duvara yaslıyor.Benı öpüyor,daha önce hiç öpmediği bir şekilde. Kendi nişan töreninde benimle öpüşüyor.İstemeden adını sayıklıyorum ya da onun adıyla inliyorum.
Jared.. Jared... Jared...
Gözlerimi açıyorum. Işık öyle rahatsızlık veriyor ki hemen kendimi yeniden karanlığıma hapsetmek için geri çekiliyorum ama birilerini beni bırakmıyor. Sanki birileri beni o karanlıktan uzak tutmak için sarsıyor. Kendime gelmem için.Gözlerimi açmak istemiyorum. Ama o sesi duyuyorum, Jared'ın sesi. Bana sesleniyor.
Elza,hadi aç gözlerini.
Jared bana gözlerini aç diyor ve gerçekten ona karşı koymaya yetecek gücüm yok kolları bedenimi sıkıca kavramış beni ileri geri sallıyor.Gözlerimi açıyorum. Beyaz bir oda,her yer her şey fazla beyaz,kirden arındırılmış gibi sanki. Jared'a bakıyorum yeniden. Yanıbasımda ve uyanmamı bekliyor.Benim için burada bekliyor. Nerede olduğumu,ne olduğunu bilmesem de onun burada olması bile fazlasıyla güzel benim için.
-Neredeyim ben?
-Hastanedesin Elza. Doktorlar zehirlendiğini söylüyorlar. Sanırım miden filan yıkandı ya da onun gibi bir şeyler olmuş işte.
