Ceket Parası Olmayan Delikanlılar ( Tamamlandı )

Kırk Dördüncü Bölüm : Ermiş Yakalandı

Artık Ankaraya dönmek için arabada giderken polis çevirmesi olmuştu. Ama Ermiş şüphelendi arkadan "Cafer abi noluyor "demeye kalmadan polislerin hepsinin değişik şivesini anladı ama gazlamak için çok geçti polis araçları önü kapatmıştı. Artık Kara Bela Ağada öldüğüne göre daha fazla Tarık ile ticaret hacmi olucaktı. Ardından polisler tek tek kelepçeledi ve Ermişi yolun ortasında diz çöktürdüler. İçeriden Civan çıktı ve eğildi ardından Ermişe bakıp polis kılığındaki adamlarına diğer çocuğu getirin dedi.

- Kimsin ?
+ Kanlınım Ermiş kardeş

Arabadan Ermişin abisi çıktı koşarak kardeşine sarıldı " oğlum noluyor lan " dedi. Abisi hüngür güngür ağlıyordu. Civan adamlarına abisini ve Ermişi sıkı tutun dedi ve Ermişin gözü önünde kafasını kesti.

Ermişin kanı donmuştu. Göz yaşları içinde ağlarken bunun rüya olmadığının farkındaydı.
Ardından ;
Civan : Sen babamı aldın ben abini seni ve adamlarını öldürmeyeceğim. Bu dava yoksa uzar gider. Benim babam hata yaptı öldü. Ama ben sana daha acısını yaşattım.
- Öldür beni kardeş , öldür bu dilde , lisanda diyecek kelimem yok
+ Bu dava uzar gider sen bana kinlisin , ben sana bu şehirler ikimize gereğinden fazla
- Öldür işte bitsin !
+ Kan sırası sizde
- Ben dava gütmem
+ Yaşamak istiyorsan en azından adamlarının yaşamasını sana racon gereği iki ceza kestim. Birincisi abinin kanı , ikincisi ise öldürdüğün adamın kızı ile abinin katilinin kardeşi ile evlenmektir.
- Sen delirmişsin
Cafer : Raconunuz , davanız batsın öldür bizi bitsin.
+ Sizden bir , bizden bir yoksa bitmez. Sen her gün o kıza baktığında acı çekmeyi kabul ediyorsan arkadaşların ve aileleri yaşar. Siz çabuk tükenirsiniz ama biz bitmeyiz.

Ermiş tek çare kabul etti. Ağaya ceza karşılığı abisini ve ceza gereği kızı ile evlenicekti. Yoksa bu dava ne biterdi nede yaşayan dostu kalırdı.