Yatakta Pelin ile uzanmış boş boş tavana bakıyordum. Pelin öğrendiğinde yine agliyarak sarılmıştık. Birlikte ağladığım bir insan olması çok güzeldi. O benim için çok değerliydi. Pelin saçımı okşuyordu bende öyle uzanıyordum. Pelin fazla ciddi kalamayan bir kız olduğu için;
"Amann Selin. Tamam çok ağladık. Haklısın yaşadıkların zordu. Ama böyle oturup duramazsin. Kalk bir yerlere gidiyoruz.". Beni cekistirirken ben itiraz ediyordum. Şuan hiç çıkamazdim. İstemiyorum.
"Ya Pelin bırak! Zorlamı?".
"Evet canım gelmezsen zorla."
"Hayırrrr!"
"Evettt". Bu kız zayıftı nasıl beni çekti bilmiyorum ama yataktan yere düştüm. O kahkaha atarken ben 'ahhh' lalip duruyordum. Pelin e kötü bir şekilde bakınca gülümsemesi yavaş yavaş gitti. Nasıl baktiysam artık.
"Amann bakma be öyle! Yürü Selin!"
"Tamam be!"
En sonunda yerden de kalkıp dolabımi açtım.
-----------------------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Selin in kıyafeti)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Pelinin kıyafeti)
Zar zor bana güzel bişeyler giydirerek saçımı yapmaya başladı. Saçımı uçlarından hafif dalgalandirdiktan sonra hafif makyaj yapip bordo rujunu bana sürdü. ( Bende kesinlikle makyaj malzemesi yoktur. Annemden arada sırada kullanırım) üstüme beyaz dantelli bir kazak altıma da bordo bir etek giydirmisti. Ne güzel sanki çok mutluydum da güzel olmuştum. Pelin ise ekose gömleğe benzer kısa yeşil bir elbise ile üstüne deri siyah ceketi ile yine aynı siyah deri botlarını giyinmişti. Yani o da çok güzeldi.
Telefonumuzu alıp evden çıktık. İki sokak ötede çok güzel bir kafe vardı. Oraya gitmeye karar verip yürümeye başladık.
Kafeye girip kenara oturduk. Herkes bize bakıyordu. Haberlere de çıkmadık neydi bu bakışlar?
