ÇOCUK KALBİ

13

Zaman öyle saçma sapan geçti ağlayarak  gülerek çalişarak aci çekerek.. Tam ilkokuldn sonra 4 sene  geçti artık. okusaydım lise birde olacaktm.

Ama gene okul defterinde yok sayıldık hiç yazılmamişçasına. Ama hala unutmadım dahada zorlaşiyordu içimdeki bu okul aşkı. 15 yaşındayım ben biraz olgn güsteriyordum artk genç kiz gibi gürünüyordum... Belki bu okul aşki yerine. İnsan aşki yaşardık :)yok oda olmadı kimse yerini alamadı..

Uzun kış gecelerinde ablamla romanlar okurduk. Allahtn bizim evde çok kitaplar vardı.abimin kitapları oda okumaya çok hırslıydı. kimse okumaz derdi serserinin teki derdi..  O duymamazlıktan gelirdi babama çok şikayetler gelirdi oğlun okumaz boş  günderme derdi. Ama sınav zamanı abim herkese gönünü güsterdi lisenin son yılında dershaneye bile gitmeden kazandı güzel bir öğretmen olmustu. Biz küçük bir köyde yaşayan bir aileydik ve köyde ilk öğretmen olan abim olmustu.  Abimle aramda yaş farkımız vardı baya  7 yaş vardı o yüzden çok duygu paylaşımı yapmiyorduk ben sadece olanları izliyordum..

Sıra babamda:) ona gelince ablamla başka bir odada kitap okurduk ama babam kızardı bize neden yanımda oturmuyorsunuz. Tabi kendince haklıydı odada tek kalırdı ama yanında otururkende çok sıkılırdık. çünkü Tv"nin sesini sonuna kadar açardı ses duvarlara yankılanacak şekilde haber izlerdi.. Hiçte sevmezdik kitap okumak daha güzeldi zamanla bu baya citti bir  konu olmaya başladı babam gerçekten kızmaya başladı.. kendi evimizde özgürce yaşamıyorduk sanki. Neyse ben gene yapacağimi yapıyordum inantçi bir insandım;) istediğim bir şeyse onu yapmalıydım. Olsun ben o seslerin içindede kitap okurum  derdim odanın köşesine geçip okurdum babamda haberlerini izlerdi...