AYTİL

YA ŞİMDİ YA Hİ HİÇ!!

İşte baklediğim an. Biri kapıyı açtı:

-Napıyosun sen burada bu seee.....hemen ona elektrik verip kaçtım. Tabi daha atlatmam gereken kim bilir kaç kişi vardır. Önüme gelen herkese elektrik veriyordum. Büyük abi evde yoktu sanırım çünkü herkes "Büyük abi gelip görürse mahvoluruz" tarzından şeyler söylüyordu. İşte önümde kapından çıkma mı engelleyen üç kişi var. onları da devirmek gerekli olamaz! Ellerinde sakinleştirici tabanca var. Sanırıııım çok uykum geldiii......Yere yığılmışım. bayılmadan önce son gördüğüm şey "Derya kızım!!!!" diye feryat eden bir kadın bütün adamları devirerek gelen bir çocuk bide kadının yanında bir adam. Belki de ben de onlar sayesin de kurtulurdum. Hiç umudum yok offofff...

................

Uyandığım da bir yatakta yatıyordum. Hayır burası babamın evi değildi farklı bir yer. Şu an çok mutluydum. o çöplük te değildim ya nerde olursam oluyım umrumda değildi. yavaşça doğruldum. Aşağıdan sesler geliyordu...