Vetem ai

3

"Ju jeni kaq te shijshme!Jeni dhe me cokollate madje.O zot o zot.
A tju them dicka?Ok po jua them:Ju jeni kaq te mira saqe nuk e meritoni qe te shkoni ne gojen e atij kokeqepes.Prandaj ju mora.Nuk ju mora ngaqe me hahej mua.Jo jo nuk ishte kjo arsyeja"-po flisja me biskotat sa as vete nuk ju besoja fjaleve qe po thoja.

U bera gati ta haja haja dhe nje biskote derisa....dera gati sa nuk shpertheu.

Aiiiii.paskam harruar ta mbyll deren me celes...jo jo se harrova qe skishte celes.
Jeni te medhenj po e gjetet se kush e beri.
Epo kush tjeter pervecse...

"Me duket se ta bera te qarte pak me pare se cili eshte vendit yt.Ti nuk mund te besh si te duash."

"Epo nuk faji im qe i dashuroj embelsirat."

"Epo perballu me pasojat per shkak te dashurise per embelsirat"-ma tha me ftohtesi dhe me nje ngerdheshje.Uffffff doja ta vrisja ne ato momente.

"Daniel"thirri ai dhe Danieli u fut brenda.

"Merreni kete zonjen e rende dhe cojeni ne podrum dhe mos i jepni per te ngrene e per te pire derisa te them une.Ndoshta fillon e i rregullohet lak mendja."-dhe Danieli me kapi dhe me terhoqi nga krahu sapo e pa qe u bera gati te flisja.

Rruges ai filloi te me thoshte qe duhet te sillesha mire.Por un nuk e kisha mendjen tek ai pasi isha shume e zene duke shijuar biskotat.
Nuk mendoni qe ia lashe atij apo jo?

Arritem ne nje podrum dhe aty vinte nje ere shume e keqe.
Danieli me coi para nje qelie dhe me mbylli aty.
Ai u be gati te ikte kur:
"Ejjj thuaji atij shefit tend kokeqepe qe e ka surratin si spece djegese.Mos harro ti thuash qe smund te me frikesoje duke me thene qe sdo me jape per te ngrene apo pire.Keto me dalin per 1 muaj mua"-i thashe teksa i tregoja biskotat.

"Pa merak se te ka degjuar besoj"-tha dhe u largua.
Pra ketu paska kamera.

Kisha pak qe rrija dhe haja biskota.Nuk e di se pse por isha e sigurt qe ai po me shikonte.Po mendoja se cmund te beja qe ta acaroja 'pak'.

Kisha gati 10 minuta qe kisha filluar te kendoja e kerceja.Po beja ca levizje vetem qe te mos rrija kot.
Teksa po kerceja u ngaterrova me kembet e mia dhe u rrezova.Papritur e degjoj kokeqoften teksa qeshte.

"Hahahaha.Edhe te mendosh qe mendova se te pakten dije te kerceje.As kete nuk di ta besh."

U acarova.Do ta vras.Do ta bej tja beje vete varrin vetes.Do tja shkul floket dhe do tja vendos ne kornize.Dhe ne fund do ta rrah me shkop derisa ti behet kurrizi me i bute se barku.

"Nuk e dija se ishe ketu.
Po ta dija do te te vinte njera nga atletet e mia kokes."-i thashe e qete ama perbrenda po zieja.
Po sikur ta ha te gjalle un ate.Jo jo se sdua te behem njeri i eger une.
E gjettttttaaaaaaa.Zgjidhja perfekte eshte tia hedh qenve te gjitha kockat e tij.

"Si po te duket vendi pasi do rrish ketu derisa te mbushesh me mend."

"Mos po thua qe do rri gjithe jeten ketu"-thash e tronditur.

"Po u bere e urte jo."

"Disave je mungojne vetem disa derrasa ne koke po ty te mungon gjith parketi mor.Po u bera un e urte mori fund bota."

"Po u bere ti e urte ra ne qetesi bota."-mos me ofendoi gje....jo jo se me kane bere veshet.Sguxon te me ofendoje njeri.

"Pershtatu mire se nuk dihet sa do rrish.Kujdes se mos te merr malli per mua."

"Na shkrive."-po pra.Sdu me tpa me sy.

Ai iku dhe une gati sa nuk e cava koken.Mu be plot me gunga duke e perplas te muri.Akoma me dhemb.
Do dal dhe do ia bej jeten ferr.Do ta balsamos mire e mire.
Cdesha qe erdha ketu me kte trapin.Tani do me duhet te behem kot vrasese.Po hajt mo tpakten do ia vleje.Do i heq botes nje njeri koti.Te them te drejten ai vetem na harxhon oksigjenin.

Nisa te mendoja per babin tim.E kam ditur qe ka pasur lidhje me persona te rrezikshem.Gjithcka pati nisur kur dikush e tradhetoi dhe filloi te pastronte para permes kompanise.Kur e mori vesh babai ishte shume vone.

Tani e kercenojne qe nese policia e merr vesh ata do te tregojne dhe per te.Edhe pse pa faj ai po i vuan te gjitha.Kemi menduar te tregojme ne polici por ato kane prova qe perfshijne dhe babin tim ne ato pune.
Gjithsesi ai do me nxjerre qe ketu me cdo kusht dhe kete e di.Mua dhe vellain na do shume.
Vetem pyes veten si eshte tani.

Duke menduar syte filluan te me mbylleshin.Me zuri gjumi duke pasur ne mendje dy personat me te rendesishem per mua:babin(Eduardin),dhe vellain(Erikun)