Vetem ai

13

I hapa syte edhe pse doja te mos i hapja kurre.Nuk doja me te jetoja.Nuk doja me ta shihja ate perbindesh.I hapa syte edhe pse doja te vdisja.

I hapa syte dhe pashe qe ai ndodhej ne anen tjeter te shtratit dhe era e alkolit kishte mbushur dhomen.Nuk mund te rrija me aty...nuk mundja keshtu qe vrapova dhe u mbylla ne tualet.

Nuk e kuptova se si kishte fytyre dhe akoma rrinte ne ate shtrat.Si mund te ishte kaq i pafytyre.
Fillova te qaja dhe lotet nuk me pushonin.Me dukej sikur do te krijoja nje liqen aty.Faqet me ishin lagur aq shume sa me dukej sikur nuk do thaheshin kurre.

Leo

Koka po me dhimbte papushim.U bera gati te cohesha por nuk mundja dhe dhoma kundermonte nga era e alkolit.
Nuk po me kujtohej asgje.Pashe nga ana tjeter e krevatit dhe ajo nuk ndodhej aty.
Papritur gjithcka me erdhi ne mend.Mu kujtuan lutjet e saj.
Mu kujtua se si ajo qante dhe lutej papushim.Sesi perpiqej te qendronte e forte.
Mu duk sikur mu shemb muri mbi koke nga kjo gje qe paskam bere.Si valle qenkam treguar aq i pashpirt me te?Si ia paskam bere kete gje kaq te ulet?
Po ajo ku eshte?

"Jona!!"fillova ta therrisja duke u cuar dhe duke duruar dhimbjen e kokes.Ne dallim me ate qe une i pashpirti i kam bere Jones kjo nuk eshte asgje.

"Jona ku je?Jonaaa?!"therrita une por nuk po me pergjigjej askush.
Shkova te hap deren e tualetit por nuk po hapej.Degjova ate teksa qante.Mu shemb zemra.Si munda ta bej ate te qaje?

"Jona te lutem hape deren dhe do te te shpjegoj gjithcka?Te lutem me fal."fillova te flisja por ajo sa me shume qante.E si te mos qante pas asaj qe une i shkaktova.

"Jona mos u bej kaq kokeforte te lutem"ajo akoma vetem qante pa asnje pergjigje.

"Caramella!Te lutem me degjo"
Po flisja dhe nuk po e degjoja me te qante.U frikesova shume.Mendova se mos i kishte bere gje vetes.Fillova ta perplas deren derisa e hapa.Ajo ishte me shpinen ne mur dhe me koken ulur.As syte nuk i ngrinte te me shikonte.
U afrova ta prek por ajo sapo degjoi hapat e mi u tendos gje qe me beri te terheq doren pas.

U ula por perballe saj ne pjesen tjeter te murit.Ajo ende nuk i kishte ngritur syte per te me pare.Dhe kishte te drejte.E pse te me shihte?Cte mire i kisha bere?

"Pse ma bere kete?Cfaj kisha une?"dhe pikerisht keto pyetje te saj me bene qe te mis dija cti thoja.Cfaj kishte ajo qe ta pesonte prej babait te saj?Zeri i saj ishte aq i ulet aq i gervishtur dhe i mbuluar nga dhimbja.

"Jona te lutem me fal.Te betohem qe di te shpjegoj cdo gje"i thashe une.

"Asgje nuk ka me rendesi.Asgje nuk do ta ktheje pas ate qe bere."filloi ajo te bertiste por qe nuk e lejonin lotet.Me erdhi shume keq.Ajo ndihej ashtu per shkakun tim.

"Ti vetem me ler te te shpjegoj dhe pastaj bej cte duash."ajo nuk foli dhe une e mora si pohim.Fillova ti shpjegoja dhe ajo ende e mbate koken ulur.

"Mamaja ime ka qene e lidhur qe ne moshe te re me babain tend.Ajo e donte shume por ai...ai vetem e dhunonte.Nuk dinte te bente gje tjeter.Sillej si nje burracak.Mamaja ime e duroi per shume vjet derisa nuk duroi me dhe u arratis.Babai jot nuk e pranoi qe ajo e braktisi dhe e kerkoi por nuk arriti ta gjente dot.Mamaja ime u lidh dhe u martua me babain tim dhe linda dhe une.Babai jot me ne fund e kishte gjetur mamane dhe ishte nisur drejt saj.Ai e vrau dhe po ashtu edhe babain tim i cili u perpoq ta mbronte-ne kete moment syte e saj takuan syte e mi.Ishte shume e trembur-Ne ate kohe babai yt nuk e dinte qe une ekzistoja dhe ende nuk di besoj.Jam rritur nga gjyshja dhe me ka munguar gjithmone dashuria e prinderve te mi"dhe e mbarova ketu rrefimin tim.
Ajo kishte filluar te qante me shume.

"Babai im....ai i ka...i ka bere gjithe keto?"tha me zerin e cjerret ajo.

"Te lutem me fal.Nuk doja ta merrje vesh ne kete menyre.Kur u permend nbreme ai njeri nuk u permbajta dot dhe fillova te te gjuaja.Deri ne ato momente ishte gjeja me e ulet qe kisha bere.Pasi dola nga aty fillova te pija pafund derisa nuk mbaja mend asgje mee.Jona nuk kam bere asgje me qellim.Te lutem me fal!"ajo thjesht po me shihte me syte plot lot.Doja te shkoja tia fshija lotet por nuk shkova pasi e dija qe ajo ende frikesohej nga une.

U cova qe te ikja pasi nuk e shihja dot me ate teksa vuante.Sapo hodha hapin e pare jashte ajo tha;

"Nuk po genjen apo jo?"

"Te betohem qe jo"dhe ne keto momente u degjuan te shtena armesh dhe zhurma.Ajo u cua menjehere dhe po qendeonte pas meje.Po qendronte pas meje por nuk me prekte.E kuptpva qe kishte frike nga une por nuk mund ta lija ashtu.E afrova dhe i kisha kapur doren.Armet nuk po pushonin dhe une duhet te dilja te shihja cpo ndodhte.

"Qendro ketu dhe pasi te dal une mbylle deren me celes dhe mos ia hap askujt.Mos degjo askend" ajo me pa me syte e hapur.

"Joo mos ikk te lutem.Kam shume frike."

Jona
"Duhet te iki por mos ki frike."dhe ai doli jashte duke mbyllur deren pas vetes.Vrapova dhe e mbylla deren me celes.Kisha shume frike kur papritur brava e deres fillon te levize sa lart poshte.U frikesova shume por me shume u frikesova kur dera filloi te perplasej.Me ne fund dera u hap dhe aty po qendronte dikush qe po me shihte me habi.
Filloi te afrohej me shume dhe une fillova te beja hapa prapa.Shpina ime takoi murin dhe aty ai filloi te qeshte si i marre.Mu afrua me shume she me vuri nje cope te lagur ne fytyre.Ndjeva qepallat e syve te me rendoheshin dhe syte pastaj te me mbylleshin.
Ndjeva qe dikush me mori ne krahe dhe po me nxirrre jashte dhe pastaj nuk me kujtohet me asgje.