The Reason I Love You FT. Michael Clifford.

hoofdstuk 1

~Quinty POV~

Vandaag zou ik eindelijk geadopteerd worden! Ik ben het hier echt een beetje zat aan het worden. Mevrouw trol is echt een vreselijk mens!, hoewel haar naam wel goed bij haar past.

ze is mega klein en heeft grijs kort haar en rimpels van hier tot tokyo.

ik ben blij dat ik hier zometeen weg ben.

Hopelijk heb ik dan een eigen kamer en hoef ik hem niet meer te delen met 10 andere...

Daisy kwam naar me toe zij is de enige waar ik vriendin mee ben.

"Vanmiddag word je geadopteerd!, ik ben echt blij voor je! hoewel ik je wel echt ga missen..." zei ze.

ik keek haar aan en gaf haar een grote knuffel.

"ik ga jou ook ontzettend missen Daisy! hopelijk word je ook snel geadopteerd zodat je die trol niet meer hoeft te zien" zei ik lachend. ik zei het laatste stukje iets zachter omdat mevrouw trol achter ons.

Ik hoorde Daisy ook lachen.

"hopelijk krijg je een leuke broer ofzo of een lieve zus !" zei ze enthausiast.

"ik hoop het ook ik maak wel een.selfie waarneer ik hem of haar zie" zei ik.

"maar wie weet blijf je wel enigs kind?" zei ze.

"dan maak ik alsnog een selfie om te laten zien hoe het met me gaat" zei ik en glimlachte naar haar. Stieken hoopte ik wel dat ik een broer of zus krijg dat lijkt ne wel leuk .

"ik beloof dat ik een keer langs kom!" zei ik tegen Daisy.

"Daar hou ik je op!" antwoorde ze terug. ik lachte. en liep naar mijn kamer nouja onze kamer.

ik pakte mijn koffor onder mijn bed vandaan en vulde het met mijn spullen.

ik pakte mijn mobiel. het is een samsung zo'n klap mobieltje omdat ik geen geld hem voor een iphone ofzo.

~2 uur later die middag~

ik hoorde hakken tikken op de gang die naar mij toe liepen.

"JONGEDAME NAAR BENEDE!" comandeerde ze me. Vlug stond ik op en liep naar benede. Geloof me je wilt geen ruzie met haar krijgen want dan ben je de sjaak.

Ik liep naar haar kantoor en daar zaten mijn nieuwe ouders.

ik glimlachte vriendelijk en ging zitten op de stoel.

mevrouw trol komt nu ook de kamer in.

"ik ga dit lieverdje zo erg missen" zei ze heel slijmend.

ik keek haar aan met een gezicht alsof ze een alien is. ik hoorde gegrinnik.

ik keek richting mijn nieuwe ouders en zag daar een jongen zitten. dat moet dan vast mijn broer zijn.

"quinty lieverd dit is Familie Irwin." zei ze. ik stond op en gaf ze een hand. dat moeten we altijd doen omdat deze gevangenis goed overkomt en er meer mensen komen.

"Goed, wilt u hier nog even bevestigen door een handtekening te zetten dat u onze lieve quinty wil adopteren." zei ze.

ik keek haar vuil aan. gelukkig was ze bezig met meneer en mevrouw Irwin dus zag ze me niet. die jongen daarin tegen moest echt proberen zijn lach in te houden.

ik glimlachte naar mijn "Broer" en hij lachte zich kapot waardoor ik ook moest lachen.

"ASHTON! hou eens op joh!" zei zijn vader.

na nog wat gegrinnik was hij ook stil.

"Zo!, dat is geregeld! ooowh meissie ik ga je zooooo missen !" slijmde ze weer.

ik kan er echt niet tegen als ze zo doet dat geeft me rillingen pver mijn rug!

ze gaf me een dikke knuffel. "uuhhmm, ja, ik ga u ook missen trollie" zei ik. ze keek me woest aan " ik bedoel mevrouw trol" "zo mag ik het graag horen!" zei ze.

"veel geluk verder!" zei mevrouw trol.

zonder haar nog een blik te geven liep ik het weeshuis uit.

"zooo, vertel eens iets over jezelf" zeiden meneer en mevrouw Irwin.

"Ik ben quinty Winston nu denk ik Irwin, Ik ben gevonden op straat toen ik 1 was toen hebben ze me naar een weeshuis gebracht.

Ik was opstraat gezet door mijn ouders want die waren junkies die zaten dag in en dag uit alleen maar aan de drugs en ze hadden geen zin in een kind dus zo ben ik in het weeshuis terecht gekomen. Ook heb ik mijn school niet afgemaakt omdat ik er helemaal klaar mee was want elke dag werd ik gepest omdat ik een wees ben... ik bedoel was." zei ik met een brok in mijn keel.

"Wow meid!, mevrouw trol vertelde ons iets heel anders! zij vertelde ons dat je ouders je hebben afgezet omdat ze geen geld genoeg hadden voor een kind." zei mevrouw Irwin.

"mevrouw trol is echt een heks ze verteld nooit de waarheis ze wil gewoon dat al haar kinderen worden geadopteerd" zei ik

"ik dacht al zoiets" zei meneer irwin.

"Je mag ons trouwends gewoon pap en mam noemen als je dat wilt het hoeft niet hoor!" zei meneer Irwin oftewel mijn vader.

"okey graag" zei ik met een glimlach.

"ash waarom ben je zo stil?" vroeg me nieuwe moeder.

"sorry ik lette niet op. Ik ben ashton Irwin. en ik zit in een band genaamd 5 seconds of summer

ik ben 19 jaar en kon oorspronkelijk uit australie maar we zijn hierheen verhuist." zei hij

"Leuk" zei ik enthausiast "ik zal je wel een keer meenemen naar een interview ofzo" zei hij. ik knikte maar was ook bang dat ze me raar zouden vinden.

"hebben jullie veel fans?" vroeg ik.

ik had nog nooit van die band gehoord want we hebben geen internet in het weeshuis dus we kunnen niks doen daar.

"Jep heb je wel eens een liedje toevallig gehoord ?" vroeg hij.

"nee, ik had geen internet ofzo in het weeshuis dus ik weet wel weinig van nieuwste muziek en bands enzo dus nope ik ken heel jou band niet" zei ik.

"ik weet zelker dat de boys je ook aardig gaan vinden." zei hij. een glimlacht siert om mijn mond. hopelijk is het waar wat hij zegt.

"kijk dit is onze band." zei hij en hij liet een foto op zijn mobiel zien. "leuk! denk ik" hij lachte en ik keek een beetje beschaamd voor me uit. ik bhad geen flauw idee hoe ik moest reageren. hij is waarschijnlijk wereld beroemd en heeft 1000 gillende meisjes achter hem aan en ik zeg 'leuk! denk ik' ik kon mezelf wel slaan op dat moment!

ik besloot wat naar buiten te kijken wachtend tot ik mijn nieuwe huis te zien krijg.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yeey mijn eerste hoofdstuk! Hope you guys liked it :)

ik probeer zo snel mogelijk te uploaden maar ik heb zometeen ook weer school enzo dus ik krijg het weer druk :(((

lots of love

me ♡♥♡♥