~Quinty Pov~
Toen we thuis waren liep ik de woon kamer in en ging zitten op de bank en zuchte. ik deed mijn schoenen uit en gooide mijn voeten op de bank ze deden zo'n pijn van het lopen in de stad. Blijkbaar die van Ashton ook want hij deed precies het zelfdw als mij.
"En hoe was het in de stad?" vroeg me moeder.
"te gek voor woorden!" zei ik enthausiast en wees naar mijn 5 grote winkeltassen.
"je boft maar met zo'n lieve broer!" zei ze en lachte.
"Inderdaad ik kan niet meer zonder!" zei ik lachend.
mijn moeder liep weer de keuken in en ik ging naast Ashton zitten die op de andere bank zat.
"Dankjewel, voor alles" zei ik en gaf heb een knuffel.
"graag gedaan quin! het is omdat je mijn zusje bent" zei hij en gaf me een klein kusje op mijn voorhoofd. ik glimlachte.
"ETEN!!" riep onze moeder.
eigelijk sterf ik van de honger maar ik wil niet eten. Ik ben veelste bang dat ik weer kilo's aan kom! dat zal echt een ramp zijn.
voorzichtig stond ik op.
"Eigenlijk heb ik niet zo'n trek"zei ik. Ashton trok me mee naar de tavel. "Klein beetje ? voor mij?" fluisterde hij. "Ash..." zei ik.
ik wil echt niet eten! hoe dan ook!
maar toch ik moet wel.
"klein beetje dan!" zei ik.
hij glimlachde naar me. ik nergeerde het en pakte wat eten.
eten, alleen het woord klink al goor. Ik eet al een hele lange tijd niet maar telkends als ik in de spiegel kijk zie ik hier en daar bog wel een kilo zitten en dat moet er allemaal af!!
ik begon met eten. Ik heb het eindelijk op en ik voel me zoo vies en dik en lelijk ik moet hier even weg. "mag ik even van tavel alsjeblieft?" vroeg ik beleefd.
"ja hoor" zei mijn vader.
ik stond op en rende naar boven ik maakte mijn koffer open en pakte mijn laxeerpillen. ik liep naar de badkamer en deed de wc-deksel omhood en stak een vinger in mijn keel en alles dat ik net op had komt er weer uit. wat voelde dit heerlijk zeg! ik keek weer in de spiegel. ik zie er al een stukje beter uit. Maar nog steeds ben ik niet tevrede. ik zag een weegschaal staan en stond erop.
ik schaam me dood ik ben 17 jaar en weeg.... 39 kilo!! weer aangekomen shit! ik liep weer naar benede. en veegde mijn mond af . maar op dat moment kwam ashton de gang in. "heb je alles uitgekosts?" vroeg hij.
"wat?.. nee!... w-waarom zou ik?!" zei ik ongeloofwaardig.
"Quinty waarom?" vroeg hij. ik begon tw huilen. "I-ik weet h-het niet!, ik wil het niet eens! maar toch doe ik het. ik zelf wil stoppen maar mijn lichaam en mijn hersenen willen niet! ze blijven me uitschelden voor dikzak en lelijkerd. ik kan er niet meer tegen! " huilde ik en geef ashton een knuffel.
"ik ga je helpen samen met de andere boys! Het komt allemaal goed geloof me ! " zei hij en keek me in mijn ogen. "Ik zal ook niet weten wat ik zonder je zal moeten.. ookal ken ik je pas een halve dag maar ik weet dat jij een heel bijzonder meisje bent! niet alleen omdat je mijn zusje bent maar ook omdat je veel dingen heb mee gemaakt die niet veel mensen mee maken. Quinty, me moet in jezelf blijven geloven! je bent niet lelijk en al helemaal NIET dik! wie heeft dat jou wijs gemaakt al die kinderen van je school?" vroeg hij. ik knikte. "Wat een sukkels zodra je ze weer tegen komt geef me een seintje dan ga ik hun eens pijn doen maar dan niet van binnen!, nee, ik ram die etterbakken in elkaar!!" zei hij bijna kwaad. "Dankje Ashton, je bent de aller liefste beste schattigste broer die iemand maar kan wensen!" conplimenteerde ik hem. hij glimlachte. "en jij hhet aller liefste beste schattigste NIET dikke en NIET lelijke zusje ever!"
we liepen naar de woonkamer. "waarom duurde dat zo lang?" vroeg onze vader. "we uuuhm...." zei ik. "we hadden een leuk gesprek!" maakte Ashton mijn zin af. Ik keek hem dankbaar aan en hij gaf me een glimlach.
ik kan echt niet liegen. Ik haat het! ik zelf kan er echt niet tegen als mensen liegen. Ik ga dan door met vragen stellen totdat ze de waarheid zeggen.
Het klinkt heel kinderachtig maar het hept wel.
"Morgen heb ik een interview! zou je mee willen?" vroeg Ashton aan mij. "Natuurlijk, ik wil die band van je wel zien!" antwoorde ik.
ik pakte mijn nieuwe telefoon en voegde het nummer van daisy toe aan mijn contackten.
ik maakte een slefie met ashton en stuurde hem via een sms naar haar. 'Heey daisy!, Dit is mijn nieuwe broer en ik! het gaat super met mij ze zijn hier super aardig en het stinkt hier niet naar trollenzweet ! xxx quinty' ik drukte op verzenden.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heey lieve lezertjes nieuw hoofdstuk!!!
het was een beetje een dramatisch maar hopelijk wel leuk
I love you all !
xxx mayrah.
JE LEEST
The Reason I Love You FT. Michael Clifford.
Fanfictionquinty (17) is een normaal meisje dat in londen woont. Ze is ooit op straat gezet door haar ouders omdat haar ouders aan de drugs zaten en geen zin hadden in een kind sindsdien leeft ze in een weeshuis. ze heeft nooit geen vrienden gehad omdat ze ha...