"Abi"
"Neslihan neredesin? Kaç kere aradım neden açmadın?"
"Ben, ben dolaşmaya çıkmıştım. Telefonum evdeydi"
"İş yerine gitmediğini öğrendikten sonra Zafer abiyi aradım onun anlattıklarından sonra sana ulaşamayınca çok endişelendim. İlk uçakla oraya geliyordum"
Yatağın kenarına oturdum, kekelememeye çalışarak
"Seni merakta bırakmak istemezdim abi, sen gittikten sonra Zafer abi beni Bolu'ya yolladı. Merak etme sadece tedbir amaçlı. İşleri de düşünme bensiz sorun olmayacak şekilde ayarlandı bile hem eğer bir sorun olmazsa yarın geri döneceğim"
"İşleri merak etmiyorum Neslihan, ben seni merak ettim, rahat hayatının ortasından seni çekip aldıktan sonra sana bir şey olmasına izin veremem"
Boğazıma oturan yumrunun izin verdiği kadarıyla
"Abicim bu sözlerinin beni ne kadar mutlu ettiğini sana anlatamam"
Abimden bu sözlerime karşılık gelmeyince tekrardan konuşmaya zorladım kendimi
"Yengem ve babam nasıllar?"
"Şimdilik her şey yolunda, iyiler, iyi olacaklar. Sen de orada iyi ol. İstanbul'a gidince beni ara"
"Tamam" dediğim an telefonun kapandığını anladım. Yanaklarımdan akan yaşları elimin tersiyle silip üzerime sinmiş gibi hissettiğim barut kokusunun çıkması için duşa girdim... Saçlarımda havluyla yatağa oturup telefonumu alıp muhasebecimi aradım.
Yokluğumda kendi işlerimin nasıl gittiğini kontrol ettikten sonra gelen maillerime gerekli talimatları vererek cevapladım. Telefonu elimden bırakırken üzerime çöken yoğun ağırlıkla gözlerim kapanmaya başladı.
Biraz dinleneyim sonra kalkarım diye içimden geçirirken gözlerimi kapamamla yatağın diğer tarafına Kerem'in yattığını hissettim, tek gözümü açarak söylendim
"Kerem çok uykum var yine ne oldu" Başımda ki havluyu çekip alırken
"Böyle hasta olacaksın kalk saçlarını kurut"
"Temmuz ayında olduğumuzun farkında mısın? Hem ben küçük çocuk muyum canım saçlarımı kurutayım"
Saçlarımın üzerinde gezinen parmakları tamamen uykumu açınca yerimde doğrulup oturdum
"Neden uyumama izin vermiyorsun?"
Sırt üstü yatarak kollarını başının altında birleştirdi
"Yarın gidiyor musun?"
Bu soruyu sorduğunda gözlerine bakmak isterdim ama o tavana bakıyordu
"Beklediğim telefon gelince gideceğim"
"Daha fazla kalamazsın yani"
"Kalamam"
Birden doğruldu yatakta ve benim gibi oturdu
"Sen kalk o zaman saçlarını kurut ben de film ayarlıyorum gece de seni yürüyüşe çıkaracağım"
"Bunları neden yapacaksın ki?"
"Aklına sadece sana zarar veren adam olarak gelmek istemiyorum"
![](https://img.wattpad.com/cover/124282330-288-k773412.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN YÖRÜNGESİ ®Mükerrem Karasoy
Ficción GeneralDikkat Bu Bir Yakın Koruma Hikayesidir!!! Klasikleşmiş bodyguard hikayelerinden daha ötesini sunan AŞKIN YÖRÜNGESİ ne hoşgeldiniz ... Eve varmak üzereyken sağ tarafımda kalan manzaranın güzelliği nefesimi kesince zaten boş olan yolda arabamı yüksek...