ako si M. De Leon isang batang pasaway at sakit sa ulo sa pamilya ko.
lagi akong pinagsasabihan ng magulang ko dahil sa pinag gagagawa ko sa
school nung nakaraang taon. kaya nag pasya sila na ilipat ako sa private na school
malapit samin.
hindi ko gusto ang lumipat ng school. kasi bagong kaibgan nanaman ang hahanapin ko.
nakakapagod kaya maghanap na tunay na kaibgan sa school. pero bahala na nga.
maaga akong pumunta sa school na lilipatan ko para mag ayos ng mga papers at makakuha
ng magandang schedule. takte yan. kaasar kasi yung prof. ko dun sa trigo ee kaya
bumagsak ako sa subject na yun. hays!! kakaasar.
pagkakuha ko ng registration card ko naglakad na ako sa hallway para hanapin yung
room na papasukan ko. abala ako kasi di ko pa kabisado ang lugar ng bago kong school
na ngangapa pa kung baga.
habang naglalakad ako sa hallway. may nakabangga pa sakin. nalaglag iba kong gamit.
di ko nlng pinansin at pinulot ko ang gamit at tinuloy yung paglalakad at paghahanap
ng room ko kasi baka ma-late ako sa first day at subject ko.
masakit yung pagkakabangga sakin nung lalaking yun aa. di ko maxadong namukaan.
buti nlng at hindi panget ang gising ko kninang umaga, kundi naupakan ko yun..
pag dating ko sa dulo ng hallway. mali pala yung building na napuntahan ko.
sa kabila pala dapat. pang asar naman talga oh. hays!!
eto na siguro yung room na yun.
"Good morning Sir. ahm. New student po. transferee po"
okey class my new student tayo xa si Miss De leon.
sabi nung prof. na nakausap ko. my isang estyudante ang sumigaw.
Destiny!
di ko pinansin. kasi kinakabahan ako.. habang nagpapakilala ako sa harap ng iba
kong magiging klasmate. may nakita akong parang nakatitig sakin na parang kulang ata
sa tulog. tulala e. sa isip-isip ko.
naglalakad ako papalapit saknya. kasi dun lang sa tabi nya ang may bakanteng upuan.
“ahm. may nakaupo ba sa tabi mo?? tanong ko saknya. habang nakatitig sya sakin.
mukhang nananaginip pa ata xa aa. "ay! wala! wala! sige upo ka nalang jan!"
yan ang sagot nya sakin.
first quiz namin. buti nlng at alam ko ang isasagot ko kaya madali akong nakasagot.
May bumulong. pakopya daw sya. tinignan ko sya. at inabot ang papers ko.
ngumiti sya. di ko alam kung bakit .. may saltik ata e. pagkatapos nya kumopya ibinalik na nya sakin ang papel ko baka mahuli pa kami ni ma’am yari pa ang abutin sa first day ko.
uwian na. parang ang bilis ng oras a yun lang kasi ang subject ko ee. kaya dumiretso na lang ako sa bahay ng dati kong classmate. at nakipag kwentuhan at tumambay hanggng maubos ang oras ng umaga.
minsan naiisip ko. mas gusto ko pang kasama ang barkada ko kesa sa pamilya ko. Kasi walang bawal at masaya lang kayo lagi at tawanan at kulitan. Walang limit ang kilos kahit anong trip pwede. Kahit anong oras umuwi pwede ka umuwi walang sisigaw sayo pag ka dating mo ng bahay. Pero naisip ko di naman mapapantayan ng barkada ang pagaaruga ng isang magulang e.
