ေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕တိုက္ခန္းက
ဒီေလာက္ေတာင္သပ္ရပ္တာလား?
အညိဳေရာင္ပါေကးျပားေပၚေျခနင္းမိလိုက္တာနဲ႔
ကၽြန္မပထမဆံုးေတြးမိတဲ့အေတြးေလးပါ
အျမဲလိုရႉပ္ပြစိတက္ေနတဲ့ကၽြန္မအိပ္ခန္းနဲ႔
ယွဥ္ခ်လိုက္ရင္ကုတင္တစ္လံုးနဲ႔
စာအုပ္စင္ စားပြဲပုေလးတစ္ခုကလြဲရင္
ဘာပရိေဘာဂပစၥည္းမွသိပ္မရွိတဲ့ အဝါေရာင္လြင္လြင္အခန္းေလးဟာ
ေနခ်င္စဖြယ္ပါ..
အဲ့တိုက္ခန္းေလးဟာသူတစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့တိုက္ခန္း
သူ႔မိေထြးနဲ႔သူသိပ္အဆင္မေျပတဲ့အတြက္
သူ႔ေဖေဖကသူ႔ကိုဒီတိုက္ခန္းမွာလာေနေစတာဘဲ
ျဖစ္တယ္
အိမ္မွာကၽြန္မဘာလုပ္လုပ္ေမေမကမ်က္စိေဒါက္ေထာက္
လိုက္ၾကည့္လို႔ မလြတ္လပ္ခဲ့တဲ့ကၽြန္မက
တစ္ခ်ိန္က်ရင္
တစ္ေယာက္တည္းသီးသန္႔ေနမယ္လို႔ေတြးေနတဲ့အခ်ိန္ပါ
အဲ့ေတာ့
Wahhh တစ္ေယာက္တည္းေနရတာ
အရမ္းမိုက္တာဘဲ လို႔ သူ႔ကိုကၽြန္မေျပာခဲ့ေပမယ့္
သူ႔မ်က္ႏွာ မသာယာခဲ့ပါဘူး
တံခါးဝကေနေက်ာ္လြန္လာတဲ့ကၽြန္မေျခလွမ္းေတြကို
တစ္စံုတစ္ရာေသာအေတြးကဟန္႔တားလိုက္ပါတယ္
ဒါေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္ေနတဲ့တိုက္ခန္း
မိန္းကေလးတစ္ေယာကိအေနနဲ႔ဝင္မလာသင့္ဘူး
ဘယ္ေလာက္ဘဲယံုၾကည္ရပါတယ္ေျပာေျပာ
မလိုလားအပ္တဲ့ကိစၥေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္သြားႏိုင္တယ္
ၿပီးေတာ့ကၽြန္မတို႔သိပ္ငယ္လြန္းေသးတယ္
အထဲဝင္မယ့္ကၽြန္မေျခလွမ္းေတြ
ခ်က္ခ်င္းဘဲရပ္တန္႔ကုန္တယ္
ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ေနတဲ့ကၽြန္မကိုသူကလွည့္ၾကည့္ၿပီး
ကၽြန္မကိုဝင္ခဲ့ဖို႔ေျပာပါတယ္
သူ႔ၾကည့္ရတာကၽြန္မဘာေတြးေနလဲရိပ္မိတဲ့ပံု
မေပၚပါဘူး
တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ဘဲဝင္ၿပီးကၽြန္မ
ကုတင္စြန္းေလးေပၚထိုင္လိုက္တယ္
ထိုင္စရာကလည္းအဲ့ေနရာဘဲရွိတယ္ေလ
သူကေတာ့အထဲကိုဝင္သြားတယ္
ျပန္ထြက္လာေတာ့အိမ္ေနရင္းအက်ႌနဲ႔
သူ႔အဝတ္ေတြထားတဲ့ဗီရိုဟာ
အတြင္းဘက္အခန္းတစ္ခုမွာျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္
