{Benim Turuncum}={KageHina Türkçe Fanfic}

{Bölüm 3}

Hinata yarı uyanıktı. İnsanların konuşmalarını duyabiliyordu. "Biri hemen ambulansı arasın!", "Doktor olan var mı?!". Hinata göz kapaklarını araladı. Her şey bulanıktı. Farklı yerlerden gelen birkaç ışık haricinde hiçbir şeye odaklanamıyordu.

"Çekilin!"

"Ambulans arandı mı?!"

"E-Evet!"

Hinata doğrulmaya çalıştı ama kolunun acısı yüzünden kalkamadı. Kageyama'yı görebilecek bir şekilde yan tarafa başını yan tarafa çevirdi.

Kageyama'nın başında bir kaç kişi vardı. Aralarından biri Hinata'nın yanına geldi. "Beyefendi, beyefendi. Beni duyabiliyor musunuz?". Hinata cevap veremedi. Kageyama'yı kanlar içinde görmenin şokunu ve endişesini yaşıyordu.

Birkaç saniye sonra Hinata'nın yanındaki kişi Kageyama'ya gitti. "Diğerinin durumu daha kötü, lütfen biraz sabredin beyefendi. Ambulans yakında gelecek"

Hinata insanların söylediklerini duyamıyordu artık. Tek yaptığı şey Kageyama'nın iyi olması için dua etmekti.

'Tobio, Tobio, Tobio, Tobio, lütfen iyi ol, lütfen iyi ol, lütfen-'

. . .

Hinata uyandığına farkettiği ilk şey odadaki dezenfektan kokusuydu. Biraz sonra baş ucundaki doktoru farketti.

"Ah, uyandınız mı Kageyama-san?" (hayatta mutlu eden küçük detaylar: bknz. "Kageyama-san")

Hinata doğrulmaya çalıştı ama doktor yatıp dinlenmesini söyledi.

"Kazayı çok ucuz atlattınız. Geleceğinizi zorlaştıracak hiçbir kalıcı zarar yok" (o ne demek lan)

"Tobio, Tobio nasıl?"

"Kageyama Tobio-san da gayet iyi, merak etmenize gerek yok" (hadi gine iyisiniz)

"Şükürler olsun..."

Biraz sonra doktor odadan çıktı. Hinata odada yanlız kalmıştı. Kaza anını düşünmek istemiyordu ama düşünmeden edemiyordu (o kafayla nasıl hatırlıyorsun ya). Aniden başına bir ağrı girdi. Eline başına koyduğunda başının sarılı olduğunu farketti.

"İyi dağılmışız bu ne ya?"

. . .

"Hocam, neden Kageyama-san'a öyle söylediniz?"

"Ah, Sachiko-chan, bazı insanlar bazı ihtimalleri bilmez iseler daha mutlu olurlar"

"Ama %60 bir ihtimal gayet fazla"

"Evet, ama %40 bir ihtimal hiçte az değil"

. . .

Evet, günler günleri haftalar haftaları kovaladı. Şaka şaka, iki gün sonrası. Kageyama ve Hinata, Hinata'nın bol sulu gözlü yalvalmaları sonucunda aynı odada kalıyorlardı. İkisininde duruma şaşırtıcı derecede gayet iyiydi.

Belli ki kazanın ciddiyeti yazar tarafından haddi hasabı olmayan bir şekilde abartılmıştı. Neyse.

KageHina ikilisini hastaneden yakın zamanda taburcu olmuştu. Market alışverişinden dönüyorlardı.

"İki ayda taburcu olmamız gereken yerden iki haftada taburcu olduk!"

"Bu iyi bir şey mi bilmiyorum"

"İyi iyi! Endişelenme Tobio! Doktor da söyledi zaten, taş gibiyiz!"

"Turp"

"Turp gibiyiz!"