Kageyama ve Hinata salondaki koltukta oturuyorlardı. Işıklar kapalıydı. Bir sessizlik vardı. Hinata Kageyama'nın elini tutuyordu. O titreyen elini tüm gücüyle tutuyordu.
"..."
"T..Tobio"
Kageyama sesini çıkartmadı.
"Çok aşırı şiddetli bazı kazalarda beynin içindeki omurilik zarları iltihaplanır"
Hinata Kageyama'ya dönüp yüzünü kendisine çevirdi. "Tobio, bak, bunu da aşacağız". Kageyama hafif başını kaldırdı. "Evet, aşacağız".
Kageyama tek eliyle ağzını kapattı. Kendince ağlama sesini bastırıyordu.
"Beynin görme ile ilgili kısmı da omurilik zarlarına çok yakın bir yerde olduğu için çok şiddetli bir kaza sonrası omuriliğe, daha sonra da görme ile ilgili kısma zarar verebilir"
"Tobio, Tobio ağlama!" Hinata Kageyama'yı bir kucaklaşmaya çekti. (İngilice daha mantıklı oluyor sanki?)
(Hinata pulled Kageyama into a hug. Hugged him very tightly as if his pain was much more worst than his lover's. "Don't cry my love, I can't stand to see you cry".)
(Saçmaladım)
"Tobio, beni gülümserken hayal et"
"Nede-"
"Sadece yap işte"
"....yaptım.."
Hinata eliyle Kageyama'nın yanağına bir gülen surat çizdi. "Bu gülümsüyorum demek. Bunu her yaptığımda beni gülümserken hayal et, anlaştık mı?"
Kageyama hafif gülümsedi. "Anlaştık"
. . .
"Oi, Shouyo! Telefonun çalıyor!"
Kageyama Hinata'yı uyanması için sarstı. "Shouyo!"
Hinata uyandı ve Kageyama'ya döndü. "Ha? Ne var?", "Telefonun çalıyor, gerizekalı". Hinata hemen kalkıp telefonu açtı.
"Hai hai, Kageyama Shouyo desu.."
'Hm? Bu ses?..'
"Eh?....neden?...NE?! Hayır hayır, biz iyiyiz! Sen yerinde kal!!!- Alo?"
Hinata telefonu kapattı. "Neden böyle aramalar hep sabahları gelir ki?"
"Shouyo"
"Efendim Tobio?"
"Bu zil sesi nerden geliyor?"
"Ah bu mu?" Hinata elini salladı, "Bileklerimden". Kageyama bir an için duraksadı. Anlam veremedi. "Bileklerinden mi?". Hinata onayladı.
"Böylece benim el hareketlerimi duyabileceksin"
"Nede- beyse boşver"
"Tamam o zaman, hadi kalkalım~!"
"Saat kaç?"
"Saat yedi-...buçuk...
Düşündümde...HADİ UYUYALIM~!!!""Oi, aniden sarılma!"
Hinata kollarını Kageyama'nın boynuna sarmıştı. "Ama ben seni çok seviyorum!!!!"
Chu~ Chu~ Chu~ Chu~
"Shouyo! Yeter!"
Chu~ Chu~ Chu~ Chu~
"Shouyo, abarttın artık"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
{Benim Turuncum}={KageHina Türkçe Fanfic}
FanfictionTatlış tatlış olaylar içeren bir KageHina kitabı. Eğer diğer kitaplarımdan birini okuduysanız (mesela "Son Uçuşum") nasıl bir yazar olduğumu anlamışsınızdır. Bu kitabı çok seveceksiniz *pis pis sırıtır*