Το Απαγορευμένο Δάσος

part 15

Εντομεταξυ πίσω στην κατασκήνωση ηταν η σειρα  του Oliver και του Jack να ξυπνησουν για να προσέχουν την κατασκήνωση. Ξύπνησαν τα δύο παιδιά και πήγαν έξω για να πουν στο max να πάει να κοιμηθεί. Μόλις βγήκαν έξω προς μεγάλη τους έκπληξη είδαν το Max αναισθητο στο πάτωμα.

Oliver:τι έγινε εδω και γιατί έχει μια μελάνια στο κεφάλι?

Jack: Δεν ξέρω αλλά πρέπει να τον συνεφερουμε αμέσως.

Oliver: Εντάξει πάω να φέρω πάγο για να του βάλουμε στο κεφάλι.

Ο Oliver έτρεξε να φέρει λίγο πάγο. Τον έβαλε πάνω στο κεφάλι του Max και περίμεναν λίγο μέχρι να ξυπνήσει.

Jack: Oliver ξύπνησε ο max.

Max: Τι συνεβει?

Jack: Δεν ξέρουμε εμείς απλά σε βρήκαμε αναισθητο στο πάτωμα. Θυμάσε τι σου επιτέθηκε? Ήταν αυτός ο άντρας?

Max: το τελευταίο που θυμάμαι είναι ότι ειμουν με την Ashley.

Oliver: μισό λεπτό. Που είναι η Ashley?

Jack: Λες να.... Να πήγε να βρει την Emma?

Oliver: αν πήγε τώρα είναι πολύ αργά για να την σταματήσουμε.

Jack: δεν το πιστεύω. Της είπαμε να μην πάει. Θα σκοτωθεί. Πρέπει να πάμε να την βρούμε.

Oliver: ναι έχεις δίκαιο έλα να πάρουμε τα απαραίτητα και φύγαμε.

Max:έχετε τρελαθεί και οι δύο σας?

Jack: θα τις αφήσουμε έτσι να πεθάνουν? Πρέπει να τις βοηθήσουμε.

Max: και η Vicky?

Vicky: Θα έρθω μαζί σας.

Max: Οχι δεν είναι καλή ιδέα. Είσαι πληγωμενη.

Vicky: εσείς με σώσατε ώρα να σας το ανταποδωσω. Θα έρθω μαζί σας και δεν σηκωνω συζήτηση.

Jack:Εντάξει αλλά ας μην χάνουμε άλλη ώρα κάντε γρήγορα.

Τα παιδιά έτρεξαν πήρα τους φακούς τους και έφυγαν.

Oliver: Ωραία προς τα που πάμε τώρα?

Vicky: ακολουθήστε με ξέρω εγώ.

Τα παιδιά ακολούθησαν την Vicky μέχρι που είδαν ένα φως από μακριά,βαθια μεσα στο δάσος.

Vicky: αυτό είναι.

Oliver : χρειαζόμαστε ένα σχέδιο.

Jack: Vicky θυμάσε από μπαίνουμε στην καλύβα?

Vicky: Οχι δεν μπαίνουμε στην καλύβα. Είναι πολύ επικίνδυνο. Υπάρχει ένα μυστικό πέρασμα κάπου στο έδαφος ,πρέπει μόνο να το βρούμε.

Τα παιδιά έψαξαν και έψαξαν μέχρι που ο Max  έπεσε πάνω στο ίδιο ξύλο που σκονταψε και η Ashley. Άνοιξε ξανά το ίδιο πέρασμα.

Max:παιδιά νομίζω το βρήκα.

Τα παιδιά μαζεύτηκαν γύρω από το πέρασμα.

Oliver:ποιος θα πάει πρώτος?

Max:Θα πάμε δύο για να είμαστε πιο ασφαλές.

Vicky:Θα πάω εγώ πρώτη ποιος άλλος?

Max: έρχομαι εγώ.

Vicky: πάμε με το 3. 1... 2... 3...

Τα δύο παιδιά πηδηξαν μέσα το τούνελ και άνοιξαν τους φακούς τους για να βλέπουν.

Oliver:ΌΛΑ ΕΝΤΆΞΕΙ ΕΚΕΊ ΚΆΤΩ ?

Max: Μην φωνάζεις θα μας ακούσει.

Oliver: ναι έχεις δίκαιο. Λάθος μου.

Vicky:όλα εντάξει. Ελάτε.

Πηδηξαν στο τούνελ και ο Oliver με το Jack. Άνοιξαν και αυτοί τους φακούς τους.

Oliver:όλοι έτοιμοι?

Υπόλοιποι: έτοιμοι.

Max: προχωράμε.

Τα παιδια δεν προχώρησαν πολύ μέσα στο τούνελ . Μετα απο λιγο βρέθηκαν απέναντι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο που σου έδεινε μια αίσθηση φόβου και μυστηρίου.

Jack:Ελάτε παιδιά μπαίνουμε μέσα και μένουμε ενωμένοι

Τα παιδιά ήταν έτοιμα να μπουν στο δωμάτιο αλλά η Vicky δεν κουνηθηκε.

Max: Τι επαθες Vicky?

Vicky: εδώ είναι. Είναι το μέρος που μας φυλάκισε. Είναι το μέρος που.... που σκότωσε τους φίλους μου.

Τα αγορια κοιταχτηκαν μεταξύ τους.

Max: Vicky αν δεν θέλεις να συνεχίσεις... αν θέλεις να μείνεις και να πάμε πίσω θα έρθω μαζί σου.

Vicky: Οχι παιδιά. Σας το χρωστάω. Θα τα καταφέρω μην σας απασχολεί για μένα. Πρέπει να βρούμε τα κορίτσια.  Έχασα ιδη μια παρέα δεν θα χάσω και δεύτερη.

Max: πολύ γενναίο από μέρους σου Vicky. Η παρέα σου θα ήταν περήφανη για σένα.

Vicky: Ευχαριστώ. Τώρα ας συνεχίσουμε.

Μπήκαν μέσα και άρχισαν να εξερευνουν αυτό το παράξενο εργαστήριο. Ηταν ενα μέρος περίεργο και ανατριχιστικο, με λιγοστο φως και με διαφορά μηχανήματα που δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι έκανε το καθένα. Πάνω στους πάγκους υπήρχαν βαλσαμωμενα μικρά ζωα και διάφορα εργαλεία.

Oliver: ποιος άνθρωπος απαγαγει παιδιά, έχει ένα μυστικό τούνελ που οδηγει σε ένα μυστικό εργαστήριο και έχει διαφορά παράξενα μηχανήματα και βαλσαμωμενα ζώα?

Jack: Δεν ξέρω...ίσως ένα ψυχοπαθης?

Max: παιδια δεν έχω καθόλου καλό προαισθημα για αυτό.

Vicky: κοιτάξτε αυτό εδώ.

Η  Vicky βρήκε ένα μοχλο πάνω στο τοίχο. Το τράβηξε προς τα κάτω και μπροστά τους άνοιξε ακόμη μια πόρτα που οδηγούσε σε ένα δωμάτιο ακόμη πιο ανατριχιστικο και τρομακτικό από το προηγούμενο.