Το Απαγορευμένο Δάσος

part 9

Jack:Γρήγορα ακολουθήστε με. Ξέρω προς τα που να πάμε.

Τα αγορια τον ακολούθησαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Τα κορίτσια προσπαθούσαν  να τους φτάσουν κουβαλλωντας και το κορίτσι στους ώμους τους. Μετά από 5 λεπτά έφτασαν στη σκηνή και έβαλαν το κορίτσι να ξαπλωσει.

Ashley:φέρτε μου λίγο νερό και λιγο βαμβακι να καθαρίσουμε την πληγή της.

Max: Από ποτέ ξέρεις να περιποίησαι τραυματίες?

Ashley: Η μητέρα μου είναι γιατρός το ξέχασες?

Max: Ναι,μάλλον. ...

Ashley:Γιατι αργειτε τόσο ρε παιδιά. Η κοπέλα πεθάνει εδώ.

Emma:έρχομαι, τώρα.

Η  Emma της έδωσε το νερό και το βαμβακι και η  Ashley περιποιηθηκε την πληγή.

Ashley: φέρτε μου και μια γαζα τώρα να της δεσω την πληγή.

Jack:αμέσως.

Ο Τζακ έτρεξε γρήγορα στη σκηνή βρήκε  μια γαζα και πηγε να την δώσει στη Ashley. Ξαφνικά το χέρι του άγγιξε το χέρι της. H Ashley τον κοίταξε στα μάτια.Και αυτός το ίδιο. Ο χρόνος πάγωσε μπροστά τους. Η Ashley ένιωσε μια σύνδεση μεταξύ τους που ήταν σίγουρη πως και ο Jack ένιωθε το ίδιο. Η φωνή του max όμως τους επέστρεψε στην πραγματικότητα.

Max: Ashley! Τι περιμένεις? Δεσε γρήγορα τη γαζα.

Ashley:ναι σωστά. Έχεις δίκαιο.

Η Ashley έδεσε την γαζα στο ώμο του κοριτσιού και μετά με την βοήθεια της Emma την βάλαν να ξαπλωσει στη σκηνή τους με την ελπίδα ότι θα ξυπνήσει. Η Ashley ελεξε τον σφιγμο της και ηταν ακομα ζωντανη. Προσπαθησαν να την ξυπνησουν ομως ματαια.Δεν τους έμενε τίποτα άλλο να κάνουν από το να περιμένουν και να ελπισουν για το καλύτερο.

Είχε αρχίσει να ξημερώνει. Ο ήλιος βγήκε ψηλά αλλά ελάχιστος φαινόταν από τα ψηλά δέντρα.

Ashley:παιδιά αν δεν σας πειράζει θα πάω μια βόλτα στο δάσος.

Max:ολομοναχη? Ξέχασες σε το δάσος βρισκόμαστε?

Emma: μήπως θέλεις να έρθω μαζί σου?

Ashley: Οχι θα είμαι εντάξει. Δεν θα πάω μακριά. Απλά θέλω να εξερευνησω λίγο το τοπίο.

Emma: Εντάξει αλλά να προσέχεις.

Ashley: Μην ανησυχείς θα προσέχω.

Η Ashley ξεκίνησε για τι βόλτα της στο δάσος. Ο πραγματικός λόγος όμως δεν ήταν ούτε για εξερεύνηση ούτε για τίποτα σχετικό. Ήθελε να σκεφτεί. Να σκεφτεί τι μόλις είχε συμβεί.
Πρώτα η emma και ο Oliver και μετά αυτή και ο Jack? Μήπως το δάσος είχε κάποια σχέση με αυτό? Μήπως το δάσος ήταν μαγικό? Όχι σκέφτηκε αυτό ήταν γελοίο. Μήπως ο φόβος να τους έφερνε όλους κοντά? Ο φόβος να τους έκανε να ανακαλύψουν τι πραγματικά νιώθουν ο ένας για τον άλλο? Ήταν η μόνη απάντηση που μπορούσε να σκεφτεί στο ερώτημα της.
Και όσο για το κορίτσι. Ούτε το όνομα της δεν γνωρίζουμε. Ποιος να τις το έκανε αυτό? Τι συμβαίνει σε αυτό το δάσος? Γιατί κανείς δεν προσπαθησε να λύσει αυτό το μυστήριο? Γιατί μόνο εκείνοι να επέζησαν μέχρι στιγμής? Τι τους περιμένει σε αυτό το δάσος?Γιατί δεν φεύγουν όσο ακόμα μπορούν? Όχι σκέφτηκε. Είναι η καλοκαιρινή μας περιπέτεια. Δεν θα τα παρατησουμε έτσι απλά. Πρέπει να ανακαλύψουμε τι συμβαίνει εδώ. Αν ολοι αυτοι που χαθηκαν ειναι ακόμα ζωντανοι καπου?Αν είμαστε η μόνη ελπίδα αυτών των ανθρώπων? Εξάλλου έτσι εξηγειτε το κορίτσι. Σημαίνει ότι υπάρχουν και άλλοι ζωντανοί όμως για πόσο ακόμη θα είναι ζωντανοί? Πρέπει να κάνουμε κάτι. Ίσως αν βοηθήσουμε το κορίτσι να θυμηθεί τι έγινε η που βρισκόταν, να μπορέσουμε να πάμε και να τους σώσουμε. Μα γιατί εμείς? Τόσα άτομα πέρασαν από αυτό το δάσος και δεν τα κατάφεραν. Τι το ξεχωριστό έχουμε εμείς?
Τέτοιες σκέψεις τριγυριζαν στο μυαλό της Ashley. Μετά από λίγη ώρα που περπατουσε στο δάσος άκουσε κάτι να κινείτε πίσω της. Σαν κάποιος να την ακολουθούσε.

Ashley:ποιος είναι εκεί?

Δεν πήρε καμία απάντηση.

Ashley: είπα ποιος είναι εκεί?

Η Ashley άρχισε να φοβάται και η φωνή της άρχισε να τρέμει. Ξαφνικά πίσω από ένα δέντρο ξεπροβαλλε κάποιος. Γνωστό της φάνηκε το πρόσωπο αλλά δεν μίλησε.

Max: Γ... Γειά.

Ashley: Max? Τι γυρεύεις εσύ εδώ?  Με ακολουθήσες ?

Max: Ήθελα... ήθελα να σου μιλήσω.

Ashley : Να μου μιλήσεις? Δεν μπορούσες να περιμένεις να επιστρέψω?

Max: Σκέφτηκα ότι τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή μιας και είμαστε μόνοι μας.

Ashley: τι είναι τόσο επείγον τότε που δεν μπορεί να περιμένει?

Max: Απλά... αναρωτιόμουν αν θα ήθελες... αν θα ήθελες να γίνεις το κορίτσι μου.