Το Απαγορευμένο Δάσος

part 16

Τα παιδια κοιταχτηκαν για λίγο. Τελικά αποφάσισαν να μπει πρώτος ο jack στο δωμάτιο. Ο Jack διστάζει λίγο αλλά τελικά έκανε μερικα βηματα μπροστά για να μπει.

Oliver: Jack πρόσεχε.

Ο Jack γύρισε και έβαλε γρήγορα τα χέρια του μπροστά στο πρόσωπο του για να αποκρουσει το κτυπημα. Έφυγε τα χέρια από το πρόσωπο του και μόλις αντικρισε αυτόν που στεκοταν  μπροστά του έμεινε έκπληκτος.

Jack: Ashley? Τι σου συνεβει? Τι έγινε? Βρήκες την Emma?

Ashley: Είναι μεγάλη ιστορία.

Jack: Τότε ξεκινά.

Ashley: Δεν ξέρω από που να αρχίσω. Έφυγα από την σκηνή για να έρθω να ψάξω την Emma. Αφού εσείς δεν θέλατε έπρεπε να το κάνω μόνη μου. Περπατουσα στο δάσος όταν βρήκα αυτή την καλύβα και το πέρασμα. Αναγκάστηκα να μπω μέσα γιατί είδα κάποιον να βγαίνει από την καλύβα. Βρήκα το δωμάτιο με τα μηχανήματα όταν άκουσα κάποιον να φωνάζει. Προσπάθησα να βρω από που έρχονταν οι φωνές με την ελπίδα ότι θα βρω την Emma. Μπήκα σε αυτό το δωμάτιο και είδα αυτήν την καταπακτη.

Οι υπόλοιποι γύρισαν να δουν την καταπακτη. Ηταν παλιά και ξυλινη. Ολοι ήταν σίγουροι ότι οδηγεί σε ακόμα ένα δωμάτιο.

Ashley: την άνοιξα και πήγα να μπω μέσα όταν άκουσα ένα θόρυβο από κάτω. Την έκλεισα όσο πιο σιγά μπορούσα και έτρεξα να κρυφτω πίσω από αυτό το τραπέζι. Η καταπακτη άνοιξε και είδα κάποιον,φαινόταν μεγάλης ηλικία , να ανεβαίνει. Δεν είδα καλά το πρόσωπο του γιατί φορούσε μάσκα,ότι απέμεινε από την μάσκα γιατί,αν  δεν κάνω λάθος ήταν παρόμοια με το κομματάκι της μάσκας που βρήκαμε όταν χάθηκε η Emma. Είμαι σίγουρη ότι κατάλαβε ότι κάποιος ήταν εδώ. Όταν βγήκε άρχισε να ψάχνει το τοπίο για να με βρει. Καπια στιγμή βαρέθηκε και έφυγε. Όταν ήρθατε εσείς και ανοίξατε την πόρτα νόμιζα ότι θα επεστρεφε για αυτό και σου επιτέθηκα Jack. Συγγνώμη αλλά φοβήθηκα.

Jack: δεν πειράζει φτάνει που είσαι καλά.

Max: Αλήθεια πέρασες πολλά μέχρι τώρα. Έχεις καμιά ιδέα τι υπάρχει εκεί κάτω?

Ashley: Καμία απολύτως αλλά ας ελπίσουμε ότι είναι η Emma.

Vicky: Εκεί πρέπει να είναι.

Oliver: Πως το ξέρεις.

Vicky: Τα πέρασα και εγώ ξέρεις.

Oliver: Ναι σωστά, συγγνώμη.

Jack:Λοιπον ποιος θα είναι ο γενναίος αυτή τη φορά?

Ashley: έχεις τρελαθεί? Θα πάμε 2-2.

Oliver: Θα πάω εγώ.

Ashley: Θα έρθω και εγώ.

Max: σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά ελάτε γρήγορα πάνω αν όχι πείτε  μας να κατεβουμε και εμείς.

Ashley:Εντάξει.

Τα δύο παιδιά άνοιξαν την καταπακτη και κατέβηκαν όσο πιο αθόρυβα μπορούσαν. Άνοιξαν τους φακούς τους γιατί δεν έβλεπαν τίποτα από το σκοτάδι. Ελεξαν γύρω τους και στην συνέχεια είπαν στους υπόλοιπους να κατέβουν. Ξεκίνησαν να προχωρούν στο όμως δεν βρήκαν τίποτα. Δεν άργησαν να φτάσουν όμως σε ένα μεγάλο δωμάτιο γεμάτο με κλουβια και αίματα πάνω στους τοίχους.

Max: Τι είναι αυτό το μέρος? Αυτά τα κλουβια χωράνε άνετα άτομο μέσα.

Vicky: Είναι ο τόπος φυλάκισης. Δεν βλέπεις. Τα αίματα στους τοίχους είναι από τα θύματα που σκοτώνει.

Ashley: Ας ελπίσουμε ότι η emma δεν είναι ένα από αυτά. Πρέπει να την βρούμε πριν επιστρέψει.

Από το βάθος τους δωματίου μπορούσαν να ακούσουν  κάποιον να φωνάζει για βοήθεια. Τα παιδιά έτρεξαν γρήγορα προς τα εκεί. Νιωθοντας πως αυτή είναι η τελευταία τους ευκαιρία να βρουν τη Emma. Είδαν από μακριά μια σκιά μέσα σε ένα από τα κλουβια. Πλησίασαν ακόμη λίγο.

Ashley: Emma? Πρεπει να σε βγαλω απο δω .Δεν το πιστεύω. Δόξα το θεό σε βρήκαμε.

Η Ashley πήρε μια πέτρα από κάτω και άρχισε να κτυπαει την κλειδαριά μέχρι που άνοιξε. Πήρε την emma και την τράβηξε έξω.

Ashley: Τι επαθες? Ωχ οχι. Αιμορραγεις. Jack πες μου σε παρακαλώ ότι έφερες το σακίδιο σου.

Jack: Ειμαι παντα έτοιμος για όλα.

Της έδωσε γρήγορα μια γαζα για να τυλιξει την πληγή της emma. 

Oliver: Πως καταφέρες να ζήσεις με τέτοια πληγή?

Η Emma δεν μιλησε της είχαν τελειώσει οι δυνάμεις.

Max: Νομίζω πως την βρήκαμε πάνω στην ώρα.

Ashley: τι έγινε? Η καλύτερα ξεκουραστου λίγο. Έλα και λιγο νερό. Καημενουλα εχεις αφυδατωθει.

Της έδωσε την μπουκάλα της και η Emma το ήπιε όλο με μια γουλιά.

Jack: Νομίζω πως η Emma δεν είναι η μόνη ζωντανή εδώ πέρα. Κοιτάξτε.

O Jack τους έδειξε λίγο πιο πέρα ακόμα ένα κορίτσι ξαπλωμενο στο πάτωμα. Φαινόταν ότι κοιμόταν ή τουλάχιστον αυτό πίστευαν τα παιδιά. Η Vicky πλησίασε αλλά δεν άργησε να καταλάβει ποια ήταν.

Vicky: Jessica?  Δεν το πιστεύω. Νόμιζα ότι ήταν....ότι ήταν νεκρή.