Το Απαγορευμένο Δάσος

part 8

Emma: και τώρα τι κάνουμε?

Jack:το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να περπατάμε και να ελπίσουμε για το καλύτερο.

Max: έχεις χάσει τα λογικά σου ? Να μας σκοτώσεις θέλεις?

Jack:έχεις καμιά καλύτερη ιδεα? Πολύ θα ήθελα να την ακούσω.

Max:Οχι.... αλλά δεν είναι και η καλύτερη ιδεα. Να σου θυμίσω ότι τριγυρναει κάποιος ή κάτι σε αυτό το δάσος που φυλάκισε αυτό το κορίτσι. Ήταν τυχερή που ξέφυγε. Ποιος είπε ότι θα είμαστε και εμείς? Δεν είναι και η καλύτερη ιδέα

Oliver: Είναι η μόνη ιδέα όμως. Και αν μείνουμε εδώ κινδυνεύουμε περισσότερο.

Ashley: παιδιά χάνουμε χρόνο. Και να σας θυμίσω  ότι έχουμε και κάποια πληγωμενη μαζί μας.

Max: Ναι έχεις δίκαιο πρέπει να βιαστουμε.

Τα αγόρια έβγαλαν τους φακούς τους από ο την τσέπη τους και άρχισαν να περπατάνε προς την κατεύθυνση που θεωρούσαν σωστή. Τα κορίτσια πήραν το κορίτσι στον ώμο τους και τους ακολούθησαν.

Oliver:βλέπετε κάτι? Κάποιο ίχνος?

Jack: Όχι, απολύτως τίποτα.

Max: παιδιά? Είστε σίγουροι ότι βάλαμε μπαταρίες στους φακούς?

Oliver: γιατί τι έπαθε ο δικός σου?

Max:το φως του λιγοστευει. Δεν ξέρω για πόσο θα κρατη....

Ο φακός του Max έσβησε ξαφνικά. Αυτό σημαίνει ότι είχαν μείον ένα φακο.

Max:Τέλεια τώρα δεν έχω φακό. Emma μου δανειζεις τον δικό σου?

Emma:τον άφησα στην σκηνή

Ashley: και εγώ το ίδιο.

Oliver:φαίνεται ότι δεν έχουμε αλλη επιλογή. Θα μείνουμε με δύο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα σβήσει άλλος φακός.

Μετά από λίγο :

Emma: το ακούσατε αυτό?

Ashley:Οχι. Τι ήταν?

Emma: δεν ξέρω. Άκουσα ένα ήχο. Μάλλον είναι η φαντασία μου.

Max: το άκουσα και εγώ. Κάποιος είναι στο δάσος.

Jack:ακουγετε πισω από αυτά τα δέντρα.
Ο Jack έλεγξε την τσέπη του και μετά είπε στα παιδιά :
Περιμένετε. Νομίζω πως.... Ακολουθήστε με

Oliver:να σε ακολουθήσουμε? Και αν υπάρχει ένα ψυχοπαθες τέρας έτοιμο να μας επιτεθεί πίσω από αυτά τα δέντρα?

Jack:Πίστεψε με δεν είναι τίποτα. Ελάτε. Μην καθυστερατε.

Max: Jack περίμενε.

Τα παιδιά δεν πρόλαβαν να του αλλάξουν γνώμη και ο Jack άρχισε να περπατάει προς την κατεύθυνση που ακουγόταν ο ήχος.

Jack: εδώ ήταν τελικά.

Max: εδώ ήταν τι πράγμα?

Jack: το κινητό μου.

Emma: το κινητό σου?

Jack:ναι μάλλον μου έπεσε όταν σχεδιαζαμε την φάρσα.

Oliver: τότε τι ήταν αυτός ο ήχος.

Jack: το πιο πιθανόν όταν έπεσε από την τσέπη μου πατησα καταλαθος τους ηχους και δεν το άκουσα γιατί τρέχαμε όταν ακούσαμε τα ουρλιαχτά.

Max:και πως εισουν  τόσο σίγουρος ότι ήταν το κινητό σου.

Jack: Νομίζω πως μπορώ να αναγνωρισω ένα ήχο τον οποίο έφτιαξα εγώ.

Emma: Παιδιά είμαστε ακόμα χαμένοι το ξεχάσατε?

Jack: Όχι δεν είμαστε. Πρέπει να συνεχίσουμε προς τα ανατολικά. Το θυμάμαι από τότε που κοίταξα τον χάρτη. Οι σκηνές είναι στην ανατολική μεριά του δάσους.

Oliver: μόνο ένα πρόβλημα. Δεν μπορούμε να προσανατολιστουμε. Είναι ακόμα νύχτα. Και μέρα να ήταν δεν θα βλέπαμε τον ήλιο με αυτά τα δέντρα.

Jack:θα χρησιμοποιησουμε τα βρυα των δέντρων.

Ashley:τα ποια ? Τι είναι αυτό?

Jack:τα βρυα των δεντρων. Βγαίνουν πάντα από την βόρεια πλευρά του κορμού των δέντρων. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να βρούμε ένα δέντρο με βρυα.

Ashley: και που τα ξέρεις εσύ όλα αυτά?

Jack: βασικές γνώσεις προσκοπου. Το ξεχάσατε ότι ήμουν προσκοπος ?

Ashley: Μάλλον.....

Oliver: Jack κοίτα. Νομίζω βρήκα αυτό που χρειάζεσαι.

Ο Jack πήγε κοντά στο δέντρο που του έδειξε o Oliver.

Jack: Ωραία. Πρέπει να συνεχίσουμε από τα δεξιά. Ακολουθήστε με.

Τα παιδιά τον ακολούθησαν αν και είχαν τις αμφιβολίες τους.

Max: είσαι σίγουρος για αυτό?

Jack: Πιο σίγουρος δεν γίνεται.

Oliver: και τότε γιατί δεν φτάσαμε ακόμη?

Jack: κάντε υπομονή. Κοντευουμε.

Emma: πονέσαν τα πόδια μου. Πότε φτάνουμε?

Jack: σε λίγο. Υπομονή.

Ashley: παιδιά νομίζω κάτι δεν πάει καλά. Το κορίτσι. Μου φαίνεται ότι αρχίζει να ζαλιζεται.

Emma:βάλε την να ξαπλωσει. Ίσως τις περάσει. Η καημενουλα. Είναι λογικό έχασε  πολύ αίμα.

Τα κορίτσια την έβαλαν να ξαπλωσει αλλά αυτή δεν μίλησε ούτε κινήθηκε.

Max: Πρέπει να την πάρουμε στην σκηνή πριν είναι πολύ αργά.