Pijn

Deel 8

'Er is een vreselijke ongeluk gebeurt bij de station. Twee kinderen liepen over de spoor toen de trein langs kwam,' zei de verslaggever. Er kwamen twee foto's op de tv-scherm. Een van Dillen en een van Misha. Tim deed de tv meteen uit. 'Mam!' Riep Tim ,' Ik ben weg!' Tim rende de deur uit en sprong op zijn fiets.
Ding dong de deurbel ging af en een man opende de deur. 'Wat wil je!' Zei hij haastig. 'Uhm... hallo meneer van hoven,' zei Tim. 'Misha is boven als je haar zoekt,' zei hij strikt en liep weg. 'O uhm... bedankt?' Antwoordde Tim. De man gromde en ging in zijn stoel zitten. Tim liep naar boven. 'Misha, hoe ga...' werd hij afgehakt. Hij keek om zich heen en zag niks. 'Dit kan niet. Ze kan niet...' fluisterde Tim tegen zichzelf. Hij liep de trap af en ging naar de vader van Misha. 'Wat wil je,' gromde hij. 'Mi... Misha is der helemaal niet,' antwoordt Tim. 'Wat!' Schreeuwde hij. Hij stond op van zijn stoel en gooide een fles wijn tegen de muur aan. Tim dook weg en beschermde zijn gezicht. De vader van Misha stormde de trap op in Misha's kamer in. Tim liep langzaam naar de voordeur, maar voordat hij wist was de vader al beneden. Hij pakte Tim bij zijn schouder en duwde hem tegen de deur aan. 'Laat me los!' Riep Tim. Tim sloeg zijn arm van zijn schouder af en duwde hem naar voren. De vader struikelde en viel tegen de trap aan. Tim opende de deur en rende snel naar zijn fiets. 'Het kan niet...' zei Tim weer tegen zichzelf. Tim begon te tranen en wist niet meer wat te doen. Hij begin te fietsen en liet zijn benen hem leiden. Hij kwam bij de station uit waar alles gebeurde. Hij zag iets glinsteren op de grond en ging er op af. Tim stikte in zijn adem door wat hij zag. 'Dat... dat was op de sleutels toen Kira. Wat een idioot was ik! Ik wist niet eens dat die open kon,' fluisterde hij tegen zichzelf. Hij zakte om het hartje te pakken en opende het helemaal. 'Ow...' zei hij zacht. Hij keek naar een foto van de moeder van Misha. 'WoW... ze lijken verschrikkelijk op elkaar,' zei hij weer tegen zichzelf. Hij keek naar de plaats waar het gebeurde en kreeg een idee. Hij stapte weer op zijn fiets en ging weg. Hij dacht alleen maar aan de vader van Misha. Doet hij dat ook bij haar. Waar is haar moeder? Was hij aan het drinken. Hij kwam bij een groot plein en zag de gras gebroken door banden die slipten. Hij keek naar achter en zag de station en begon weer verder te fietsen. Hij kwam aan bij een groot huis en belde aan. Een man deed de deur open en keek Tim vreemd aan. Tim begon te stotteren en wist niet wat hij moest zeggen. Hij dacht niet na aan wat hij deed voordat de deurbel ging. Dillen kwam tevoorschijn met een sneden op de zeiknat van zijn gezicht. Tim schrok en dacht niet na wat hij ging doen als ze er wel waren. 'Tim?' Zei Dillen verbaast. Tim deed zijn mond open maar er kwamen geen woorden uit. Dillen liep maar achter en gaf Tim een signaal met zijn hoofd dat hij naar binnen moest komen. Dillen bleef door lopen en keek biet naar achter. Tim liep hem verlegen achterna. Dillen deed een deur open en hield hem open voor Tim. Tim liep rustig naar de deur en keek naar binnen. Hij zag Misha op een bed liggen en hij haastte naar haar toe. 'Misha!' Riep hij,' je bent oke!' Dillen liep teleurgesteld naar binnen. Tim keek hem verbaasd aan en keek weer naar Misha. 'Wat is er met haar?' Vroeg Tim. Dillen keek opzei en begon tranen te krijgen. 'Ik probeerde alles te doen. Ik probeerde gaar te helpen. Ze stond daar angstaanjagend naar de trein te kijken. Ze kon niet bewegen. De trein was zo luid. Ik pakte haar vast en trok haar weg. Ik viel op een steen en haalde me open. Maar zij wordt niet wakker. Ze wordt niet wakker!' Gilde Dillen. Hij brak uit tot tranen en kon bijna geen adem krijgen. Tim liep naar hem toe en legde een hand op zijn schouder. Dillen zat steeds zachtjes iets tegen zichzelf te zeggen. Tim kon er net niks van uit maken. 'Het komt goed,' zei Tim. 'Het is mijn schuld!' Begon Dillen te schreeuwen. Hij legde zijn handen op zijn hoofd en pakte zijn haren stevig vast en begin heen en weer te wiebelen door zijn knieën. Tim schrok van Dillen en wist niet wat hij moest doen. En kwam opeens een andere jonge en keek de kamer binnen. Hij keek verdrietig naar Dillen en nam hem mee weg. Tim pakte een stoel en zette het naar de bed en pakte de hand van Misha. Hij kon Dillen nog horen schreeuwen. Tim kuste de hand van Misha en leunde er op. Hij begon tegen haar te praten alsof ze naar hem luisterde. De laatste vier woorden kwamen er opeens uit zijn mond waarvan hij niet wist dat zo was. Hij schrok van wat hij gezegd had en stond op. Hij begon door de kamer te ijsberen.

Hij pakte me stevig vast bij mijn heup en trok me tegen hem aan. Ik voelde zijn warme borst tegen die van mij aan. Maar opeens voelde ik een andere mijn arm treken waardoor ik naar achter viel. Maar hij ving mij op en trok mij op. Ze zijn allebei zo knap en zo lief. Hij draaide me om. Ik voelde zijn adem op mijn nek kietelen. De andere pakte me weer bij mijn heupen en trok me omhoog waardoor ik mijn voeten om zijn heupen klemde. Hij begon mij bij mijn nek te kussen. En keek in mijn ogen. Zijn mooie blauwe ogen die leken op de oceaan. "Ik... hou... van... je ..."