•••
Γιατί άραγε;Ποιος άλλος έκανε βόλτα με τους φίλους του με τα ποδήλατα;Ohh ναι...καλά καταλάβατε.😉
Το υπεροχοφανταστικοτέλειο αγόρι που έχω συναντήσει μέχρι στιγμής 1-2 φορές αυτές τι μέρες!...😍
_________
Φτάσαμε σπίτι,πήραμε τα ποδήλατά μας και ήμασταν έτοιμες για μια βόλτα...
Με το που βγήκαμε από τον μικρό χωμάτινο δρομάκι της οδούς μας και βγήκαμε στην άσφαλτο αντικρίσαμε τα γνωστά σε όλους μας αγόρια να έρχονται προς τα πανω μας έχοντας, αντίθετη φόρα...
Πλησιάζαμε όλο και πιο πολύ...καθως συναντηθήκαμε στην μέση της απόστασης και βρεθήκαμε μούρη με μούρη...Το υπεροχοφανταστικοτέλειο αγόρι..(που ακόμα δεν έχω μάθει το όνομα του...😂)με κοιτάει με βάθος μες στα μάτια,με νόημα.
Και μετά...
Χτύπησε το κουδουνάκι που έχουν όλα τα ποδήλατα χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω μου και ύστερα απομακρύνθηκε...
Τι ήταν αυτο τώρα;
Γυρνάω να κοιτάξω την ξαδέρφη μου και μ λέει:
Εβ:Οοο...βλέπω έχουμε εξελίξεις!!!
Βικ:Σκάσε!Θα δούμε πώς θα εξελιχθεί!
Εβ:Πάμε άλλη μία βόλτα και μετά σπίτι γιατί κουράστηκα και αρχίζει να πέφτει ο ήλιος;
Βικ:Καλα!Πάμε μία βόλτα...αλλά δεν σου υπόσχομαι ότι θα ειναι και η τελευταία...!
Εβ:Καλα καλά...
Φτάσαμε στην διασταύρωση και αποφασίσαμε να πάμε δεξιά...ήταν τόσο όμορφα όπως πάντα,κάθε γωνία έκρυβε και από μία ανάμνηση...
Κάναμε βόλτα στο ηλιοβασίλεμα και ήταν τόσο μαγευτικά...
Η Εβελίνα όμως ήθελε να το χαλάσει,αμάν αυτό το κορίτσι...
Εβ:Άντε πάμε;
Βικ:Γτ;Δν σ αρεσει;Είναι τόσο τέλεια εδώ...
Εβ:Δεν είναι αυτό..απλά κουράστηκα και πεινάω...
Βικ:Καλά,έλα...θα σου κάνω παρέα μέχρι να φτάσεις σπίτι και εγώ θα κάνω άλλη μία βόλτα και θα έρθω...
Εβ:Οκ,να προσέχεις όμως...
Βικ:Καλά έλα πάμε τώρα...
Προχωράμε ευθεία και στρίβουμε στον δρόμο για το σπίτι...εκεί συναντάμε πάλι (αχχχχ) αυτόν και τους υπόλοιπους μπροστά μας...κάνω νόημα στην Εβελίνα να τους προσπεράσουμε...έτσι απλά και εκείνη
ακολουθεί...
Καθώς περνάμε από μπροστά τους...άφησα την ξαδέρφη μου να περάσει μπροστά μου ωστέ εγώ να είμαι από πίσω της και ακουώ ένα:Γειαα
Το προσπερνάω(*φεισπαλμαρομαι απο μεσα μου*)και συνεχίζω κανονικά μαζί με την Εβελίνα...ευτυχώς που δεν άκουσε τίποτα γιατί θα μου πετούσε σπόντες πάλι και δεν το αντέχω!Βασικά δεν είμαι καν σίγουρη για το ποιος το είπε...Αν και μου έμοιασε αρκετά με τη φωνη του συγκεκριμένου αυτού αγοριού που από τότε που τον είδα πρώτη φορά δεν μπορώ να μην τον δω μία μέρα γιατίιι...δν θα αντέξω!😍❤
*Ερωτοχτυπημένη Βικτώρια😏❤*
Ωωω...σκάσε και εσύ φωνούλα!Καιρό είχες να εμφανιστείς τι έπαθες ξαφνικά;
•••
Έτσι μπράβο μην ξαναμιλήσεις!
Άφησα την ξαδέρφη μου σπίτι και πήγα να κάνω μία τελευταία βόλτα για σήμερα και να πάω και εγώ σιγά σιγά σπίτι μετά....
Αποφασίζω να πάω προς την ίδια κατεύθυνση με πρίν...φτάνω στο τέλος του δρόμου και ανεβαίνω την γνωστή ανηφόρα...όταν πάω να κατεβώ....
Ακούω ξαφνικά κάποιον να απευθύνεται σε εμένα...Δεν άκουσα καλά τι μου είπε και δεν κατάλαβα, πάω να γυρίσω να δω(γιατί ήμουν πλάτη τόση ώρα)...
Και...
_________________________
7ο κεφάλαιο!!🙄Άργησε λίγο αλλά....ήρθε!💟
Λοιποννν ποιος/α λετε να την φωναξε; ;) Μήπως...Να σας πω στο επόμενο;
Ξέρω δεν ειμαι αστεια:(
•Κάντε ένα σχόλιο 💬 και μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι 🌟•
Αυτά από μένα!See yaaa!💎🖑
Byeee!💋💘
CZYTASZ
~You Were My Summer Love~
Dla nastolatkówΈνα χρόνο πρίν... Μια συνηθισμένη μερα στην παραλία . Ήμουν ξαπλωμένη στην πετσέτα μου, διαβάζοντας wattpad *ομγ ανέβηκε κεφάλαιο στο "Pregnant by my youtuber"* Κι καθώς ήμουν απορροφημένη στο βιβλίο μου.. Ακούω κάτι φωνές. Σηκώνω τα μάτια απο το κ...
