"Zeynep?"
"Kerem"
" Aa inanamıyorum Zeynep bu sen misin? Eğer seni twitterdan eklememiş olsam tanımam imkansız olurdu herhalde."
Iki eski arkadas tam tamına 18 yıl sonra ilk kez gorusmuslerdi.
Kerem Zeynep'i cok özlemişti.
"Gidip bir Kafe'ye oturalım mı?"
" ben bir once evi arayi.."
"Demet teyzeyi ben aramak istiyorum."
Zeynep'in gozleri dolmuştu. Keremin bilmediği o kadar cok sey vardı ki...
" Annem, onu kaybettik.."
"Nasıl oldu ya ciddi mısın olamaz ya.., pardon Zeynep cok ozur dilerim seni üzdüm galiba."
"Onemli değil alıştım artık. annemi doğumda kaybettik. Melis dünyaya geldi, annem gitti."
"Ne zaman oldu peki"
" Biz taşındığımızda annem hamileymiş yani 18 yıl once"
"Cok üzgünüm gel bir yere oturup konuşalım"
Zeynep ve kerem kendi arabalarında Cafe'ye gittiler. ikiside cok mutluydu cunku çocukluk asklarını görmüşlerdi.
Eveet 1. Bolum sonu bu benim ilk hikayem sayilir. lütfen yorum yapar mısınız?
