Kelimeler beynimde bir çığlık gibi yankilaniyordu ve bir çığ gibi büyüyüp kalbimin tam ortasına saplaniyordu. Şu hayatta yapamayacağım katlanayacagim bir şey vardı o da ölüm. Bunu da bu kısacık hayatımda fazlasıyla tatmistim. Sevdiklerim ya beni teker teker terkediyor ya da benden uzaklasiylrdu. Babaannem 5 yaşındayken kucağımda feryatlar içinde öldüğü günden beri tek bir şey sürekli karşıma çıkıyordu. 3 yaşında da olsan 30 yaşında da olsan 90 yaşında da olsan hayat acıydi. Küçük çocuğun acısı mu olur? Ne anlar acıdan diyorsunuz ama öyle olmuyor işte. Acının yaşı falan olmuyor. Ölümün de olmuyor. Küçücük masum bebekler bile ölüyor. Ölüm için suçunun ya da günahının olması gerekmiyor. Bir gün geliyor ve ölüyorsun. Herşey bitiyor, hayat bitiyor.
Hemen koşarak hastaneden uzaklaştım. Yürüyecek halim yoktu. Bende arabama atladım ve ağlaya ağlaya sürdüm arabayı. Ne yapacaktım ben onsuz? Onsuz nefes almak bile bu kadar imkansizken nasıl yaşayacaktım. Düşündüm de sanırım gerek yoktu yaşamama. Hayatta en nefrettigim şey ölümdü. Konu Zeynep olunca durum daha da kötü oluyordu. Zar zor eve vardım. Kendimi odaya attım kapıyı da kitledim ve ne kadar kaldım bilmiyorum. Ağladım ağladım bu acı hiç dinmeyecekmis gibi ağladım. Gözyaşlarım sadece kalbimin ateşini söndürmüyordu. Hiç de sondurmeyecekti. Bu acı büyüyüp büyüyüp daha da mahvedecekti. Ölümü sevmiyordum ama sonu Zeynep'e ulasmaksa ölüme bile katlanabilirdim. Onun gibi ölecektim. O benim yüzümden o kadar üzgündu. Bu yüzden bu kadar içmişti.
Hemen geçip mutfaktan içki aldım. Baya bir içki aldım. Viski bira şarap tekila. Biraz da ilaç kutusundan ilaç aldım. İlk önce ilaçları içtim. Ardından da içkileri. Bir saat sonra gözlerim yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Yolun sonuna gelmiştim demek. Birden bir ses duydum bu Zeynep'in sesiydi.
Üzerindeki beyaz elbisesiyle melek gibi duruyordu. Bir anda bir güç geldi ve ayağa kalktım. Bana "gel" diye sesleniyordu. Ben de ona doğru gittim ve el ele tutuşup oradan uzaklaştik. Sonunda kavusmustuk. Kavuştuğumuz yerin neresi olduğu önemli değil ama sonunda kavuştuk.
"Seni seviyorum Zeynep"
"Seni seviyorum Kerem"
Evet arkadaşlar hikaye burada Final yaptı. Biliyorsunuz diziden sonra zaten çok bile devam etmişti. Bana olan bütün destekleriniz için teşekkür ederim.
