Çok Normal Bir Grup: BTS

KONSER BİLETİ..

Bu gün büyük gündü.. BTS Türkiye'de konser verecekti ve biz T-ARMY'ler bilet dairesine akın edecektik.! Hala inanamıyordum, BTS Türkiye'deydi ve "Konser" verecekti.. Tüm hazırlığımı yapmıştım, üzerimi giyinmiş ve saçımı bile toplamıştım, herşey harikaydı.. Saatin henüz sabahın 6'sı olduğunu görünceye kadar herşey harikaydı yani.! Bilet satışları saat 8 de başlayacaktı ve ben gerizekalı gibi 6'da kalkıp hazırlanmıştım.. Ama dedim ki.!:
"Sorun yok Defne ya.. Dert ettiğin şeye bak.! Çık dışarı biraz dolaş zaten o zamana kadar saat 8 olur.?" Evet dediğim gibi dert etmeyecek, biraz dolaşacak ve zamanında bilet satım yerlerine varacaktım.! Dışarı çıktım ve biraz yürüyüş yaptım, sonrasında her zaman gittiğim yer açık olmadığı için kuytu köşede bir bank bulup oturdum. Saat 6.30 olmuştu bile herşey iyi gidiyordu. Kuşların cıvıltıları, ağaçların sallanmaları derken, ya ben donuyordum ne ağacı kuşu?! O kadar çok üşümüştüm ki beynime kan gitmiyor olmalıydı.. Hemen oturduğum yerden fırlayıp açık bir kafe bulmaya çalıştım, ama ne yazık ki açık bir kafeyi bırak kafe bile yoktu. Ya ben neredeydim? Ben nerelere gelmiştim? Saat gitgide ilerliyordu ve ben hâla nerede olduğumu kestirmeye çalışıyordum.. Saat tam olarak 6.58 olmuştu ve ben bu gidişle donarak ölecektim. Etrafıma salak salak bakmayı bırakıp nihayet yürümeyi tercih ettim. Yürüye yürüye sonunda bir insan topluluğunun olduğu bir yere geldim. Artık bilet satış yerine gitmem gerekiyordu çünkü saat 7.26 olmuştu ve bilet satış yeri tam olarak 8.00'da açılıyordu yani yarım saatim vardı. Telaşla insanlardan birine:
"Kusura bakmayın çok özür dilerim ama burası tam olarak neresi?" diye alel acele sormuştum. Adam beni ufaktan bir süzdü, saçım başım rüzgardan darma duman olmuş ve ağzıma bir yaprak girmişti. Adam bana şaşkın şaşkın bakarak cevap verdi:
"Burası Seoul kızım" pekâla yerimi öğrenmiştim Seoul'deydim ve.. Bekle ben Seoul'de olamazdım. Benim Izmir'de olmam gerekirdi ve BTS'in konserinin de SEOUL'de değil İZMİR'de olması gerekirdi. Bekle Bekle şimdi anlamıştım. Ben oturduğum bankta uyuya kalmış ve bilet satış yerinin açılma saatini kaçırmıştım. Ve evet gerçektende öyleydi kafamı soğuk çarpması ile kaldırdım ve hemen saate baktım.  Saat 9.45'ti ve ben yaklaşık 3 buçuk saattir uyuyordum sanırım. Saati görür görmez oturduğum yerden fırladım ve trafik ışıklarına doğru koşmaya başladım. Ben Güzelyalı'daydım ve benim bulunduğum ışıklarda genellikle bol bol taksi olurdu. Sanırım bu gün benim için tersti ki bir taksinin tekerlek izi bile yoktu. Bende çaresiz ki koşarak gitmek zorunda kaldım. Son sürat koşuyordum ve yaya kaldırımındaki insanların yoğunluğu yüzünden yavaşlamaya başladım. O neydi öyle daha demin bi kadının atkısı ağzıma mı girmişti?! O anda bunu düşünemeyecek kadar telaşlı ve hızlıydım. Hızım git gide azaldı çünkü insanlar artmaya başladı. Her bir adımımda daha çok artıyorlardı, bende koşu alanımı kapattıkları için onlara küfür ediyordum. Sonra yaşlı ve nazik bir amca, arabasını biraz kenara çekerek bana yol verdi. Galiba o kadar kişinin arasından tek insan o amcaydı.  Koşarak öbür kaldırıma geçtim ve yoluma oradan devam ettim, çünkü bu kaldırımda daha az insan vardı. Nedenini hiç bilmezdim ama insanlar sağ taraftaki kaldırımdan yürümeyi tercih ediyorlardı. Ah evet şimdi anlamıştım.. Şu anda koştuğum kaldırımın taşları eksik ve koşarken bi aşağı bi yukarı çıkıp çıkıp duruyordum. Sonunda yolun sonuna geldim ve bilet satış yerini görebiliyordum. Satış yerine son hızla koştum ve biletleri satan adamın yakasına yapıştım, nefes nefese bir şekilde:
"Bilet.. Bilet!! Kaldı mı?!!" adam yüzüme korkmuş bir şekilde bakarak:
"Ha-Hayır maalesef hanımefendi kalmadı, hepsi tükendi."
Benim işte o anda hayatım kaymıştı. Aşık olduğum grubun konserini öküz gibi uyuduğum için kaçıracaktım. Ama olmaz, buna izin veremezdim.!!