---Paris---
Pagod. Sermon. Pagod. Sermon. Yan nalapa ko pag balik ko dito. Di kasi ako naka pag paalam kela Mader and Pader.
" Maka sermon wagas? Ilang taon na ko oh!"
" Yun na nga. Ilang taon ka pa lang. Baka dahil sa pinapagod mo yan sarili mo hanggang ganyang taon ka lang mabuhay!" Mader.
" Grabe aa. Di lang naka pag paalam ee."
" Bakit ba kasi di ka nagpaalam?" Lance.
Alam mo yung feeling na gusto mong balatan ng buhay yung tao sa harap mo ngayon? Ito na fe-feel ko ngayon ee.
" At ikaw. Ang galing galing mong magsumbong sakanila pero pag ganito di ka nagsasabi sakanila. Lokohan ba talaga Mr. John Louise Lancelot T. Smith?"
Imbis na sagutin ako, nag action lang siya nang parang sinasabi na di ko alam. Hinubad ko yung isang heels ko and binato ko sakanya.
" Ouch" sapol siya sa hita ee.
" You should be thankful because what I throw to you is a Christian Louboutin. And buti nga isa lang ee." tinalikuran ko na sila and pumunta na sa kwarto ko. Di na ko nag goodnight kasi di pa ko matutulog.
Pasalamat sila and may magandang nangyari sakin. Nakakatuwa talaga. Love it!
**flashback**
" Finish that. We have to go."
" Help me finish all this." Nathan.
" I'll just help you with the frappe." sabay inum ko ulit. Kaya lang inagaw.
" No. This is mine. Make your own." then he winked.
" Tsk. Then eat all of that. I'll grab some frappe." kapal lang. Ako kaya gumawa nun.
Tumayo ako ng naglakad papunta sa Bar. Pero may batang humarang sakin. Ang cute. Kambal. Girl and Boy.
" Yes?" I asked.
