Okay...
Nilagay ko na sa unahan yung note ko aa para sure na mabasa niyo.
Balak ko sana na sa next story to idagdag but, dito ko na lang nilagay. Para di na "Yun lang?" yung ma-receive ko. Hindi naman ako galit or anything. It's just that, I wanted to end the story kasi same people lang yung nagcocoment every update ee. Kaya feeling ko pangit yung story ko and boring na. And I really appreciate the gesture kasi at least, sinasabi niiyo na bitin kayo, hahaha!
Kaya nga naa-appreciate ko yung mga taong nagcocomment whether good or medyo rude yung comment and dun sa mga taong nag me-message sakin. Medyo katampo din yung mga magrerequest nang page sa FB but hindi naman ni-like. Joke time lang.
So yun, all-in-all naman, thank you sa support, votes, comments, messages niyo and pati sa naglagay nito sa Reading List nila. Yun lang,
Enjoy!
*******************************************************
7 years later...
" Jhen, Apple, Nath! We miss you!!!" yung mga pusit na iniwan namin. Wawa naman.
" Kung maka bati parang taon di nagkita?" say me.
Madalas naman kasi kaming umuuwi ee. And pinapasundo ko naman sila pag may event ako. Medyo matagal lang kami di nagkita ngayon. Mga 8 months ata kasi busy na ee.
" Grabe aa! Meanie!" Sarah
" Thanks." sagot ko. Tumawa naman sila.
Dumiretcho na kami sa Hotel namin. Matagal na pala tong bukas. 3 months after naming umalis. Kaya ayun, bumalik kami for the ribbon cutting. 2 days kami dito then bumalik din agad kami.
Pagka-upo namin nagcheck agad ako ng emails ko and nag check din nang voice mails ko. Sila naman nag kwentuhan. And as usual, di ako nakikinig.
" Kamusta naman sila ni Lance? Balita ko sila na aa." Thesa.
" Ay grabe. Kulang nalang langgamin kami dun nang super." Apple.
" Oo. Lagi ngang andun ee. Lagi tuloy naiirita si Nath." Jhen. Then nagtawanan yung mga Pusit.
" Ee bakit wala yung dito ngayon? Himala." Gladys.
" Aa. Kasabay namin kaya lang nauna na. Busy ee." Jhen.
Na-check ko na emails ko and nothing urgent naman so keri lang. Voice mails naman is sang damakmak. Hirap talaga naging super talented, known, mayaman, matalino and maganda. Buti na lang ako lang nakaka-experience nito. Haist.
" Hahahaha. Tuwing andito talaga tayo di ko nakalimutan yung ka-sweet-an ni Dyllan diba Nath?" Apple.
" Huh? Kailangan naba ako sa usapan? Bored na kayo sa isa't isa noh." parang narinig ko na kasi name ko.
" Grabe aa. Sabi ni Apple kung natatandaan mo daw ba yung ka-sweet-an ni Dyllan. Yung very first event natin dito." Fia.
" Aa. Anung gagawin ko?" walang feeling na sagot ko sakanila.
" Sos. Ayaw pa aminin. Sweet kaya nung ginawa niya." Gladys.
" Bakit? Gusto mo gawin din sayo yung ganun? Inggitera." say ko sakanya.
" Wow aa. Grabe. Malay mo gawin din yun ni Lance. Hahaha." Gladys.
" Then wala siyang originality. Tulungan ko na lang siya mag-isip nang bago." say ko. Tawa naman nang tawa yung mga Pusits. Role nga talaga nito yang pagtawa.
Then napatingin ako sa isang voice mail ko and pinakingan ko na rin.
" Guys alis muna ako. Baka nagwala tong isang to ee. Parang tanga." paalam ko sakanila.