happy hunger games

de trein

als ik mijn ogen open doe verbaast het me wat ik zie, ik zie een diamanten kroonluchter een spiegel met een goude rand. als ik opsta voel ik mijn hoofd bonken dus ik besluit een koude douche te nemen. tijdens het douche komen er steeds meer herinneringen terug van gister, over de trekking, Christian, het afscheid van mijn moeder, en het goude medelion.

als ik naar de ontbijt tafel loopt roept Effie "hallo schat, lekker geslapen?" ik werp haar een opgewekte blik en zeg "GOED HOOR SCHAT EN JIJ!!!!" ze snapt gelukkig dat het sarkasme is en kijkt me beledigt aan. ik pak een stuk chocoladetaard met slagroom dan stopt Effie ineens met druk babbele tegen Tobi (onze mentor) "Nikki, dat meen je toch niet" ik sta op loop naar Effie toe en zeg: "LUISTER EFFIE, BINNEN TWEE WEKEN GA IK WAARSCHIJNLIJK DOOD IK SNAP NIET WAT IK TE VERLIEZEN HEB " Tobi en Christian lachen allebij en ik begin aan mijn chocoladetaard. zodra ik mijn taart op heb remt de trein langzaam. aah we zijn bij het capital.

ik kom een kamer binnen waarvan alle muren van spiegels zijn gemaakt. als ik een minuutje binnen ben komt er een man met korte blonde haren binnen. hij zegt me dat hij Olivier heet, hij draagt een zwart met wit pak. hij loopt glimlachent op me af en geeft me een knuffel en ik denk dat ik die eigenlijk best nodig had. de rest van de ochtend  werken we aan de jurk voor de tribuutparade uiteindelijk gaat een het een bruidsjurk worden, en Christian krijgt een pak aan ik vind het best een apart idee en ik hoop dat het sponsers oplevert.

we staan voor de parade wagen, alleen onze paarden zijn wit en de wagen is versierd met rozen. als iedereen weg is blijven alleen Christian en ik nog over, hij springt in de wagen en dan helpt hij mij de wagen in en fluistert in mijn oor "je ziet er prachtig uit " ik kijk naar hem en begin te blozen hij grijnst maar ik durf hem niet meer aan te kijken. zodra de parade wagen begint te rijden slaat hij zijn arm om me heen en zegt daar gaan we dan.