bekentenis

66 4 2
                                    

" dan ga ik zorgen dat jij hier levend uitkomt " ik glimlach verlegen. hij kijkt me aan en ik vraag " wat is er? " hij grijnst en buigt voorover. zijn lippen raken die van mij. ik ben geschokt maar maar toch zoen ik hem terug. na een paar seconde speelt het liedje van het capital door de arena te spelen meteen sta ik op en ren naar een plek waarop geen bomen staan zodat ik de afbeelding in de lucht goed kan zien. Christian komt naast me staan en pakt mijn hand, zodra de eerste afbeelding verschijnt knijp ik zijn hand. eerst komt Samanuel uit 1 in beeld. het verbaast me dat hij dood is. dan ook het meisje uit 1. dan komt het beeld wat ik niet wou zien in beeld Ben, zijn foto staat in mijn gedachten geprint. hij is weg voorgoed en dat voor mij. stiekem voel ik me best ontroerd. dan komt er een jongen uit 4 in beeld. dan een meisje uit 11 en dan Christian en dan ik. opeens valt het kwartje in mijn hoofd. de mensen die we daar zagen waren de genen die nog in leven waren. "gotverdomme, geen leuk grapje " krijs ik als een gek door de arena. Christian legt zijn vinger op mijn lippen. sssstt, dadelijk horen ze ons. dan stort ik in " ik ben er klaar mee. ik wil niet meer ik ben er helemaal klaar mee. snap je dat dan niet! " de woede kookt door mijn lijf. Christian kijkt me aan en begint te praten op een toon die me weer helemaal tot rust brengt " ik ken jou, jij wilt dit je zit er gewoon even doorheen " ik snap niet dat hij het niet begrijpt. en begin te huilen. Christian buigt voorover maar ik duw hem terug " BLIJF VAN ME AF!!" opeens springt hij naar achter en knalt tegen een boom, het was Ben die hem een flinke duw gaf. " daar staat Ben dan alsof hij superman is " hij legt mijn gezicht in zijn handen. "alles goed," "Ben, hoe kun je dat nou doen? " hij kijkt me verbaast aan " ik heb je toch geholpen?" ik kijk naar zijn verbaaste gezicht en zijn puppy ogen. ondertussen is Christian opgestaan en hinkelt naar me toe. ik ondersteun hem omdat hij niet op zijn rechterbeen kan lopen. ik begin weer tegen Ben te praten "eerst een beetje gezellig doen. je wou me gewoon vermoorden!" hij schut zijn hoofd "nee, je snapt het niet " en hij begint te aan zijn verhaal

happy hunger gamesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu