ik voel me verdwaalt, verdwaalt in mijn eigen lichaam, verdwaalt in mijn eigen leven. maar vooral verdwaalt in dit spel. ik loop na al 5 uur lang en wat heb ik bereikt? niks! het is nu -5 buiten. ik ben na 5 uur door het bos lopen eindelijk bij een meertje. ik besluit mijn lege beker waar thee in zat te vullen met water. ik steek mijn hand in het water en schrik. het water is heerlijk warm, bijna heet. opeens voel ik een hand op mijn schouder ik pak het mes uit mijn zak en draai me met een ruk om, maar als ik zie dat Christian achter me staat krijg ik tranen in mijn ogen. ik laat mijn mes vallen en vlieg hem in de armen. " zo jij hebt mij gemist" ik laat hem met een rood hooft los en doe mijn mes terug in mijn broekzak
nadat we bijgepraat hebben is het al weer bijna donker en weer 5 graden warmer. nu ik eindelijk bij Christian ben, besef ik dat ik nog niet tevreden ben. maar ik denk dat dat iets is wat nooit meer weggaat uit mij. nooit tevreden zijn en altijd meer willen. "waar denk je aan?" ik lach en zeg "dat wil je niet weten" hij kijkt me verbaast aan en glimlacht naar me. "ik ga jagen, misschien kun jij vuur maken ?" ik knik. en we lopen allebij de andere kant op. ik loop door het bos en besef hoe warm het is ik kijk om me heen en zie niemand dus ik doe mijn duikpak uit doe mijn hempje en dunne broek aan en trek de ski jas eroverheen voor de warmte. dan hoor ik iemand, en laad ik mijn kruisboog. mijn beeld wordt zwart door een stuk stof wat over mijn hoofd getrokken wordt. ik voel een klap en ik val op de grond
JE LEEST
happy hunger games
FanfictionNikki is twaalf jaar oud als gekozen wordt om mee te doen aan the hunger games. ze ondekt daar dat ze wel erg veel geeft om Christian maar geeft hij ook om haar of is dat gewoon een act om meer sponsers te krijgen. dan word er hulp geboden uit een o...