happy hunger games

de trainingen

ik loop de trainigszaal in met een onzeker gevoel, Tobi zij dat ik niet moest laten zien waar ik goed in ben. maar dat is het nou juist er is niks dat ik goed kan. ik ben niet snel, ik ben niet sterk, ik kan niet goed met messen vechten of gooien, ik kan ook geen pijl en boog schieten. dan blijft er weinig over, ik ga eerst speerwerpen dan ga ik kijken of ik iets met een bijl kan en dan kan ik ook nog proberen te kruisboogschieten het speerwerpen ging best oké, ik raakte de helft en 1/4 kwam ook nog eens recht in het doel. het gedoe met die bijl ging echt triest ik heb alleen een pop van dichtbij onthoofd maar van veraf gooien ging echt diep diep triest ik raakte na 5 keer gooien nog niks. het kruisboogschieten ging super (alleen op bewegende dingen was nog niet echt perfect.) maar ik heb wel iets gevonden wat ik aan de spelmakers kan laten zien.

de volgende dag kies ik om me totaal op de theoretische dingen te storten, terwijl dat ik bezig ben met het lezen van een beschrijving over hoe je een konijn schoon moet maken zie ik dat een beroeps uit 1 ruzie maakt met een beroeps uit 3. beroeps zijn kinderen die hun hele leven trainen om zich vervolgens vrijwillig aan te bieden. terwijl ik naar de volgende tafel loop pakt iemand opeens stevig mijn pols vast en zegt: "maak geen ruzie met de beroeps anders ben jij de eerste die ze vermoorde in de arena. het is Christian, ik besluit er maar een grapje van te maken " oo echt joh, ik wou net naar ze toe gaan om eens even flink ruzie te gaan maken" we liggen beiden dubbel van het lachen. opeens zie ik hoe goed die moedervlek boven zijn lip hem eigenlijk staat. uiteindelijk brengen we samen de dag door met veel lezen en aantekeningen maken

s'avonds wordt ik schreeuwend   wakker. ik had een nachtmerrie over hoe ik dood ging in de arena, ik ben aan het hijgen en ben gulzig op zoek naar adhem. dan komt Christian binnen met een glas water "nachtmerrie's? "  ik knik. als ik wat gedronken heb bedank ik hem en hij loopt weer richting de deur "WACHT! " kun je alsjeblieft nog even hier blijven? hij glimlach en gaat naast me liggen boven op de deken zodat ik me niet meer kan bewegen, maar dat maakt niet uit want dat wil ik ook niet alles is even perfect. het is fijn om te bedenken dat hij mijn vriend is net als maarten als ik aan die naam denk krijg ik tranen in mijn ogen ik mis hem

als ik de volgende ochtend wakker wordt, is Christian vertrokken. ik doe mijn kleren aan, kam even door mijn lange bruine haren en doe ze in een staart. als ik naar de ontbijt tafel loop voel ik dat Christian me aan kijkt, ik besluit te doen alsof ik het niet in de gaten heb. maar na een paar seconde besluit ik toch maar even te kijken of ik het wel goed gezien heb. en ja, hij kijkt inderdaad naar me. ik begin te blozen, waarom doe ik dat toch altijd. als hij het in de gaten heeft zie ik een lach op zijn gezicht verschijnen. dan neemt Effie het woord "vanavond worden jullie bijde individueel beoordeelt, zorg dat ze je niet snel vergeten.  "