happy hunger games

gegijzeld

ik open mijn ogen. het is donker buiten ik zie bijna niks. eerst zie ik een blauwe waas dan zie ik de zee. ik vermoed dat ik op het punt ben waar ik begon, eerst was het ijs. nu een woeste zee. achter me is de hoorn. ik wil me bewegen, maar het gaat niet ik zit vast. met touw ben ik aan een dikke boom vastgebonden. ik vraag me af waarom ik hier ben als ze me gaan vermoorden waarom doen ze dat dan niet meteen. het liedje van het capital begint door de arena te spelen. ik kijk welke mensen er overleden zijn. uiteindelijk heb ik uitgerekend dat we nog met 10 man over zijn. Ben en Christian leven nog veder nog 6 beroeps en een meisje van mijn leeftijd uit 11. ik wordt onderbroken uit mijn gedachten door 2 meisjes en 1 jongen. ze lachen en roepen wat naar me, ik kan het niet verstaan. langzaam komen ze dichterbij, mijn hard bonkt in mijn keel. "zozo Nikki, heb je het een beetje naar je zin " zegt de jongen op een plagerige toon. ik kijk hem boos aan. "ik zal ons even voorstellen: ik ben Samanuel, het blonde meisje rechts van me is Anna en het meisje links van me heet Molly" Molly ziet er angstaanjagend uit ze heeft ze heeft kort zwart en heel veel piersings. " waarom vermoorden jullie mij niet gewoon? " ze schieten allen 3 in de lach. het blonde meisje begint te praten: " dan is allen lol ervan af, en dat vriendje van je komt je vast wel helpen. dan hebben we 2 tortel duifjes in een klap " ik kijk haar vals aan "hij is heus niet zo dom om.daar in trappen" ze werpen een blik naar achter en grijnzen "ben je daar echt zo zeker van."