Het verhaal van Lilly-ann terwijl ze in een doodnormale wereld opgroeide.
Dit verhaal is gebaseerd opmetselde boek doe ik gelezen heb op wattpad verder mag je dit boek NIET kopieëren wat er zitten ook persoonlijke stukjes in.
Alvast bedankt, Elise...
"Goedemorgen partygirl." Ik voel wat bewegen naast me. Ik hou me nog steviger vast aan de persoon naast me en besef dat het Bastiaan is. "Ugh laat me slapen." "Je bent achttien, je hebt nog genoeg tijd voor slaap." Hij tilt me rechtop. Ik hou mijn ogen dichte en mijn lichaam slap. Hij kietelt me en direct sta ik Wakker en rechtop naast mijn bed. "En kijk eens wat ik voor je heb." Hij laat me een prachtig jurkje zien. "WoW bas!" Ik spring om zijn nek. "Dankjewel." "Bedankt me vanavond maar." Ik grijns net als hem. "Ik hou van zondagen." "Ik ook." Snel trek ik het jurkje aan. "En hoe staat ie?"
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Mijn hemel." Ik kus Bastiaan. "Ik hou van je." Ik bloos. (Wat ik nooit doe.) "ik hou ook van jou." Dan lopen we naar beneden waar Aiden en Vic al druk in gesprek zijn. "Goeiemorgen birthday girl." Zegt Aiden ineens. Vic draait zich om. "Gefeliciteerd zussie!!!!" Ze knuffelt me. Ze geeft me een nieuw hoesje voor mijn mobiel. "En deels van Aiden." Zegt ze met een knipoog. Aiden gaat achter haar staan en slaat zijn armen om haar middel. Hij is een stuk groter dan Victoria. "Ohja." Ik krijg een doosje in mijn handen geduwd. "Voor jou." Bas geeft me een kusje in mijn nek. Ik open het doosje en er zit een prachtige zilvere zing in met erin gegraveert. L&S (Lilly-ann & Sebastiaan.)
Heet feest start om 2 uur en na een paar uurtjes dansen, felicitaties accepteren en cadeaus ontvangen drinken we nog een wijntje.
Het is de volgende ochtend en we zitten in de auto naar mijn oma. Zij is zo dierbaar voor mij. We bellen aan. Ze doet open en ziet me meteen. (Ze is 67) "oma!!" "Lilly-ann." Ze knuffelt me. "Och schatje toch kom binnen." Ze geeft Bastiaan een hand. "Sebastiaan gold." "Caroline Richard." Dan lopen we naar binnen. "En wat brengt jou hier liefje?" "Ik was gister jarig en wilde naar u persoonlijk aangezien u niet in staat was om te komen." Ze lacht even. "Och schatje toch." Bastiaan gaat netjes op de bank zitten, ik plof naast hem, hij slaat een arm om me heen. "Ohja en oma dit is mijn nieuwe vriendje." Ze bekijkt hem eens. Hij had vanochtend nette kleding aangedaan wat betekent: een niet gescheurde spijkerbroek, een normaal shirt zonder rare plaatjes of teksten, een paar gympen en geen pet of zonnebril. "Ik vindt hem er leuk uitzien moppie." Ik loop naar haar toe en laat de ring zien. "Deze kreeg ik van hem." Ze kijkt Bastiaan even aan en kijkt dan naar de gravering. "Sebastiaan en Lilly-ann?" "Dat klopt mevrouw." Mijn oma kijkt op. "Zeg maar Carol hoor schat." Ze knipoogt naar hem.
Na het bezoekje aan mijn oma gaan we weer lekker naar huis. "Maar we gaan ook langs je moeder." Blijkbaar heeft Bastiaan net besloten om niet naar huis te gaan. "Bas kom op." Hij rijd door naar mijn moeder. Daar aangekomen blijf ik koppig in de auto zitten. Bastiaan loopt om de auto heen naar mijn kant en opent deze deur. "Kom op Lilly doe het voor je familie." Ik zucht eens diep en stap uit de auto. Bastiaan doet de deur dicht en doet de auto op slot. "Kom." Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar de voordeur. We bellen aan.
Een half bezopen vrouw met warrig haar en gescheurde kleding doet open. "Lilly?" Snel doet ze haar haar goed. "Wat doe jij hier?" "Mama wat is er gebeurd?" Dan verschijnt er een man achter haar met gescheurde kleding en ook warrig haar. "Mary wie zijn dit?" "Dit is mijn dochter en een jongen." De man zucht en verdwijnt weer. "Liefje alsjeblieft." Ineens besef ik me dat de tranen al over mijn wangen lopen. Bastiaan slaat een arm om me heen. "Waarom mam?" "Liefje luister." "Nee mama dit kan je niet maken!" Ineens ben ik heel boos. Ik duw haar opzij en loop naar een kamer die van mij hoort te zijn maar die is leeg, tenminste dat denkt iedereen, ik open het geheime vakje in mijn kast en haal de tas eruit. Ik loop naar mijn bureau en pak mijn dolk. Ik loop weer naar beneden en loop het huis uit. "En je hoeft ons nooit meer terug te verwachten." Huilend stap ik in de auto en sla de deur dicht.
Even later komt Bastiaan naast me zitten. "Hey gaat het?" Ik verstop mijn gezicht in mijn handen. Bastiaan slaat zijn armen om me heen. "Kom op, we gaan naar huis." "Nee bas ik wil langs mijn vader." "Hoezo je haat hem toch?" "Ik wil hem gewoon spreken." "Okay, maar geef aan als het te ver gaat Okay?" "Is goed." Hij start de auto en legt een hand op mijn been. "We komen hier wel uit, laat je verjaardag niet verpesten."
Na eventjes rijden komen we aan bij het huis van mijn vader. We lopen naar de voordeur en bellen aan. Een keurig nette dame doet open. "Hallo kan ik jullie helpen?" "Is Thompson misschien thuis?" Een klein meisje van ik denk 5 komt bij de vrouw staan. "Sophia ga terug naar de vader." Dan richt ze zich weer op mij. "Hij is thuis, maar hoezo heeft hij iets gedaan?" "Ik wil hem graag spreken." De vrouw zucht even en roept dan mijn vader. En Jahoor daar staat hij dan ineens. De 57 jarige man die al 18 jaar mijn vader is. "Lilly-ann?" Ik krijg tranen in mijn ogen. "Papa." De vrouw kijkt me verbaasd aan. Ik knuffel mijn vader die mij ook stevig vast pakt. "Oh lilly-aan toch." "Noem me maar lilly papa." Hij laat me los. "Luister lilly ehm ik ben na je moeder ehm verder gegaan met leven." Hij krabt even aan zijn nek. "Rustig maar pap ik gun je alle geluk." De vrouw kijkt naar de grond. "Sorry lilly." "Voor wat?" "Ik was nogal bot tegen je." "Geeft toch niets het is al goed."
Na even bij de deur kletsen zitten we nu samen op de bank. "Dus wie was je okalweer?" De vrouw kijkt me geïnteresseerd aan. "Ik ben Lilly-ann pose of Richard net wat me uitkomt en ik ben 18jaar, ik heb al bijna een jaar met Bastiaan en ik woon al een half jaar bij Bastiaan." De vrouw kijkt ons even aan. "En ik neem aan dat dit Bastiaan is?" "Dat klopt." Mijn vader pakt het kleine meisje op. "En dit is Sophia ze is 6jaar en ons dochtertje." Dan zegt Bastiaan ineens. "Lilly is vandaag 18 geworden." Mijn vader kijkt me even aan. "Gefeliciteerd Lilly." Zegt hij dan.
Het is even later en ik praat even apart met mijn vader. "Hoe is je moeder?" "Vanochtend was ze dronken en met de zoveelste jongen." "En je zusje?" "Ik heb haar meegenomen naar Bastiaan, ze trok het niet meer." Papa knuffelt me. "Ik ben trots op je, al heb ik je jeugd verpest." "Dat heb je niet papa, dat heeft mama."
Het is al weer een maandje geleden dat ik 18 ben geworden en ik krijg vandaag mijn volgende contract binnen via de post maar eerst moet ik gewoon werken. Ik stap op de scooter. "Kom op moppie je bent 18 je mag mijn auto wel lenen. "Nee ik heb geen autorijbewijs." Hij grijnst. "Is dat nodig?" "Eigenlijk wel." Het is donderdag avond en we blijven van 6tot 9 werken. "Okay Okay." Dus zo gezegd zo gedaan neem ik de rode Ferrari en rij ik naar mijn werk.
Daar aangekomen staat Tilly al te wachten. Onze namen lijken grappig genoeg op elkaar. Ze kijkt me met grote ogen aan als ik uit de auto stap met mijn werkkleding en de auto opslot doe. Ik steek over en loop naar haar toe. "Jezus wat een auto, heb je die van de ouders?" "Ik ben achttien geworden en mijn vriendje vindt dat ik er nu in mag rijden." "En heb je rijbewijs." Ik kijk haar grijnzend aan. "Leer mij kennen." "Das waar ook." We lopen naar de kantine.
Na een slopende dag loop ik met de andere zeven collega's naar buiten, een politie agent loopt langs en ik sla meteen mijn hoofd neer en ga achter de groep lopen. De agent merkt het helaas, ik loop terug de straat in, hij volgt me. Ik sla af en loop een cafeetje in. De theemuts. Ik ken de barman. "hey max verstop me even." Hij opent een wijnkast en ik ga erin zitten. Verder hoor ik alles.
Max Ze klimt in de kast. Dan komen er twee agenten binnen. Iedereen kijkt op. "Heeft één van jullie een meisje met bruin haar en werkkleding aan hier binnen zien komen?" "Ik niet." Hoor ik Kevin zeggen, de andere barman. "Ik ook niet." Zeg ik. De agenten vertrekken weer. Ik klop op het kastje. "Veilig." Langzaam komt ze tevoorschijn. "Dankjewel." Ze legt twee euro voor mijn neus. "Als bedankje." Ik knik. Dan loopt ze weg.
Lilly-ann Ik loop naar mijn auto door die beruchte straat tot ik ineens hoor. "Halt blijf staan jij." Ik loop door alsof het niet tegen mij is. Dan ineens een hand op mijn schouder. Ik draai me om. Ik tril op mijn benen en durf de agent niet aan te kijken, een traan rolt over mijn wang. "Waarom vluchtte je voor ons?" "Ik ehm ben nogal bang voor politie." "Dat zijn er meer, maar wat is die reden." Ik kijk om me heen en kijk hem dan kort aan. Dan barst ik in huilen uit. De agent wenkt zijn collega die er nu ook is en ik krijg een zakdoekje. "Wil je even zitten, of misschien in privé op het bureau vertellen wat er is?" Ik wijs naar de trap. We lopen erheen en gaan erop zitten. "Dus wat is er." Een hand op mijn rug. "Ik..." Met veel snotteren en tranen vertel ik het vreselijke verhaal.
