Fighter ( Larry ) LGBT

თავი 3 - " მოგონებების მცველი"

დავშორიშორდით.

მაგრამ მისი სახე

არსად, არასდროს მავიწყდება

ხოლო ეს მთვარე

მოგონებების მცველად დატოვა.

საგიო (1118–1190)

700 საათი და 15 წუთი.

-გამარჯობა, "პატარავ"-ჩაივიცინე და დაბნეული ლუი ჩავიხუტე, სანამ გონს მოსულა... თორემ მერე მისი ისტერიკები ვიცი, ერთ ჩახუტებასაც არ მაღირსებს.

-შენ.. შენ...-მისი ლუღლუღი ყურთან მესმოდა, შემდეგ კი სწრაფად დაიხია უკან და გააზრებაც ვერ მოვასწარი, ისე სწრაფად გამაშვებინა ხელები და სილა გამაწნა.

-ვაუ-ჩავიცინე- გეთანხმები, ვიმსახურებდი.

-მეტსაც იმსახურებ, ნაგავო-გაბრაზებულმა უკან დაიხია და მწველი მზერა შემომანათა.-აქ რა ჯანდაბას აკეთებ?

-დანაპირების ასასრულებლად დავბრუნდი.- ვოხრავ, მაგარია ახლა ამას რა შემოირიგებს! 

-დანაპირების? ჭკუასუსტი ხარ, ინვალიდი თუ დებილი! არა, არანორმალური იდიოტი და...

- რო დაგეთანხმო, მორჩები ისტერიკებს?!-ვაწყტვეტინებ და ნაილს ვუბღვერ, რომელიც ინტერესით აკვირდება ჩვენს ჩხუბს.

-ნახე, კიდევ ბედავს რომ შემეწინააღმდეგოს! -აღშფოთებულმა ნაილს გადახედა-შენია?-მეკითხება და მეც დაბნეული ვუქნევ თავს, როდესაც მანქანაზე მანიშნებს- არასად წახვიდე- მომაძახა და სახლში შეირბინა.

-ჯობია მანქანიდან მოუსვა აქედან, სანამ გამოსულა-ჩაიცინა და ჩემ ტოიოტას მანქანას გახედა.

-რატ...-სიტყვა გამიწყდა, როცა ლუი დავინახე, რომელსაც ხელში ბიტა ეჭირა, ნაილმა მის დანახვაზე ჩაიცინა და მანქანას გადახედა.

-არა...არა... არ გაბედო!-ვყვირი, მაგრამ მას არც ჩემი ყვირილი აჩერებს და არც მცდელობა, შემი მანქანა დავიცვა... ხელს მკრავს და პირველი დარტყმა საქარე მინაზე ხორციელდება.-ლუი შენ რა გაგიჟდი?-ვყვირი და ვცდილობ, რომ ბიტა წავართვა.