Sofie

1.7K 56 6
                                    

Ik kijk recht in de witte ogen van Lucas. Hij staart me aan terwijl hij zacht mijn naam zegt. "Lucas niet jij ook..." Stamel ik en wacht op het moment dat hij zegt dat hij een grapje maakt. Maar hij maakt geen grapje. Ik draai me om en zie daar Louise daar nog steeds staan. Alles om heen draait en Lucas en Louise, laat ik ze nu maar monsters noemen, langzaam op me af rennen. Het laatste wat ik zie voor alles voor mijn ogen zwarg word zijn twee paar witte ogen die me aanstaren.

Ik open mijn ogen. Alles is donker en het stinkt verschrikkelijk hier. Het stinkt naar de geur van, dood. Ik probeer op te staan, maar dat lukt niet. Ik zit met mijn polsen en enkels vastgemaakt aan de grond. "Help!!" Schreeuw ik. "Hou je fucking mond alsjeblieft" zegt een meisjesstem. Ik kijk verschrikt om me heen. "Wie ben jij en wat doe ik hier?" Zeg ik bijna fluisterend. "Ik heb geen idee wat jij hier doet, en wat ik hier doe. Het enige wat ik weet is dat ik een droom heb gehad over de kermis en sinds toen allemaal enge dingen gebeuren, ik ontvoert ben en hier nu al een dag vast zit." Zegt ze, en ik hoor aan haar stem dat ze huilt. "Ik ben zo bang." Is het enige wat ik uit weet te brengen. "Ik ook.. Ik ben Sofie, en ik zou niet omhoog kijken en je ogen dicht doen.."

"Wat?" Zeg ik en natuurlijk kijk ik meteen omhoog. Boven me hangt een lijk aan kettingen. Ze heeft gesloten ogen en haar haren hangen net boven mijn gezicht terwijl er wat bloed uit haar mond naar beneden drupt.

Ik gil zo hard dat ik bijna zeker weer dat iemand het toch wel gehoord zou hebben. "Nina, alsjeblieft, doe rustig anders-" sofie stopt met praten en ik hoor een harde klap en daarna iets dat op de grond valt. "Sofie?" Zeg ik voorzichtig. Ineens valt er een druppel bloed van het lijk naar beneden op mijn wang. Ik slaak een gilletje en probeer mijn hand naar mijn wang te brengen, wat natuurlijk niet lukt. "Sofie!" Zeg ik dit keer wat harder, "Anders wat??!"

Als er geen reactie komt begin ik zachtjes te huilen. Waarom overkomt mij dit?

Waar zijn die monsters die ooit Lucas en Louise waren.? Allemaal vragen dwarrelen rond in mijn hoofd terwijl de tranen over mijn wangen stromen. Ik weet niet hoe, maar uiteindelijk val ik in slaap.

@@Hey allemaal! Een kort hoofdstukje, maar hopelijk leuk! Volgende hoofdstuk word langer! xEva@@

De kermisWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu