O sırada bir şimşek daha çakmıştı. Gürleyen gökyüzü bile kızın hıçkırıklarının sesini bastıramıyordu. Her şimşekte daha şiddetli ağlıyordu sanki kız. Cılız ve titreyen bacaklarını kendine çekmiş daha çok bastırıyordu kafasına sanki sesini bastırmaya çalışırmışcasına. Neden kimse onu duymuyordu ? 18 yaşında bir kız korkamaz mıydı?
~korkuyorum..... Yine aynı rüyayı görmekten... Hatırlamaktan...yalnız kalmaktan... Çok korkuyorum...
Bir şimşek daha çaktığında kızın hıçkırıkları daha da artmıştı. Korkuyordu. Verdiği sözü yine tutamamıştı. Aynı olay beyninde yankılanıp duruyordu. Her şimşekte genç kız beş yaşındaki halıne geri dönüyordu adeta . Yine aynı şeyi görmekten bıkmıştı, kormuştu.genç kız küçük bir çığlık attı ve ağlamaktan kıpkırmızı olmuş gözlerinin üstüne küçük ve zayıf, titreyen ellerini kapatıp daha şiddetli ağlamaya başladı. Ne de olsa kimse onu duymuyordu. Ya da umursamıyordu....
***********************
Biraz kısa bir geçiş bölümü oldu ama bi iki saat sonra üçüncüyüde yayınlıcam merak etmeyin. Oy verirseniz çok sevinirim💕 görüşlerinizi yazın. Olayı anlamayan vardır diye korkuyorum. Eğer varsa lütfen yazsın açıklarım. Sizi seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Promise | KTH
FanficOkyanusla, gökyüzü gibilerdi. İkisi de maviydi, birlikte gibilerdi. Aslında hiç birleşmemişlerdi. "İmkansızı seviyorum ben tıpkı gökyüzüyle okyanusu birleştiren Ufuk çizgisi gibi..."
