Genç kız yüzüne vuran güneş ışığıyla gözlerini araladı. Başını yastığından kaldırdı ve karşısındaki camdan bir süre boyunca boş boş dışarıyı izledi. Aynıydı. Her şey bir diğer günün aynıydı. Genç kız bıkmış bir şekilde iç çekti. Kendini hata gibi hissediyordu. Hata. Sadece bu dünyada olmaması gereken bir hata gibi.
Yorganı üzerinden çekti ve ayaklarını yataktan aşağı sarkıtarak esnedi. Her sabah yabtığı gibi aynının karşısına geçti ve öylece kendini seyretti. Ne beklemiştiki. Işte her zaman olduğu gibi gözleri ağlamaktan ve uykusuzluktan kıpkırmızı olmuştu. Sözünü yine tutamamıştı anlaşılan. Bazen sadece... Sadece her şeyin bir gün bile farklı olmasını dilerdi. Diğerleri gibi gerçekten içinden gelerek gülmek isterdi. Bazen cidden merak ederdi karşılıksız sevip sevilmeyi. "sevgi" bunun anlamını bazen cidden çok merak ederdi. Bu kavram genç kız için farklıydı , imkansız, ya da peri masallarında anlatılan saçmalıklardan sadece bir tanesi o kadar...
**********************
Evet bu da geldi bira kısa kusura bakmayın. Ama bir sonraki bölümler daha uzun. Bunlar biraz geçiş bölümü gibi oldu. Umarım beğenirsiniz. Oy verirseniz çok sevinirim. Sizi seviyorum💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Promise | KTH
أدب الهواةOkyanusla, gökyüzü gibilerdi. İkisi de maviydi, birlikte gibilerdi. Aslında hiç birleşmemişlerdi. "İmkansızı seviyorum ben tıpkı gökyüzüyle okyanusu birleştiren Ufuk çizgisi gibi..."
