Promise | KTH

6

  ~Koşarak arka bahçeye gittim. Buraya kimse uğramazdı. Her zaman gittiğim kalın ve yaşlı ağacın gövdesine yaslandım. Yanaklarımda kurumuş yaşlarımı sildim ve çantamdaki kalınca yıpranmış defteri çıkardım. En küçük hareketimle sonbahardaki kurumuş yapraklar gibi dökülecek sayfaları yavaşça çevirdim. Her zaman yaptığım gibi bir şeyler karalamaya başladım. Bir şeyler çizmek küçüklüğümden beri yapmayı sevdiğim ve bana zevk veren tek şeydi. Kafamdakileri boşaltmanın ve yalnız kalmanın tek yoluydu benim için..

Defterimin üzerine düşen uzun gölgeyle başımı yukarı kaldırdım. Hhh  tahmin etmiştim . Of ladım ve kafamı resmime tekrar çevirip çizmeye devam ettim.

- Yine ne var? Git başımdan?

-Harika! Tam tahmin ettiğim gibi. Nedense bu gün kendimi eksik hissediyordum. Sonra aklıma dank etti. Tabi yaa! Hwa- young bu gün beni terslememişti dedim. Artık dört dörtlük hissediyorum!

Her zaman ki şakalarından birini yaptı ve güldü. Istemsizce gülümsedim.

- aaaaa?!

Küçük bir çığlık attığında şaşkınca ona baktım.

- Cidden Hwa sen demin gülümsedin mi? Cidden bu hiç normal değil ! Bahse varım bugün yemekhanede harika yemekler var.

hafifçe gülümsedim. Kısa süren bir sessizlikten sonra,

- Güzelmiş... Gamzelerin... onları ilk defa görüyorum

Fısıltıyla söylediği şeyleri duymuştum. Yüzümdeki gülümsemeyi hemen kaldırıp boğazımı temizledim. Duymamış gibi yaparak.

- Artık gitmeyi düşünmüyor musun?

Dediğimde yanıma oturdu ve tıpkı benim gibi sırtını ağacın kalın gövdesine yasladı.

- Bu kadar kaba olmamalısın.

- Sana soran olmadı. Git başımdan.

-Hey ne çiziyorsun?

Kafasını resme bakmak için uzattığında defteri hızlıca kapattım.

- Ona bakmak istiyordum.

- Cidden ne zaman beni "yalnız" bırakıp arkadaşlarının yanına gitmeyi planlıyorsun?

-bana teşekkür edersin sanmıştım.

Duraksadım. Her gün aynını yapıp beni neşelendirmeye çalışırdı. Belkide onunda beklediği şey bir teşekkürdü sadece.

Afallamamdan yararlanıp ellerini hızlıca defterme yöneltti. Bunu farkettiğimde ikimizde defteri sıkıca tutup çekiştirmeye başladık.

- Sadece bakmak istiyorum neden bu kadar bencilsin?

- Bu yaptığın hırsızlık! Bırak onu!

- Yemicem ya! Sadece bakıcam dedim!

- Sa-na-ne! Bırak şunu yırtıcaksın

- Kimseyle paylaşmicaksan niye çiziyosun! Bıraksana yırtılıcak şimdi!

- Asıl sen bır...

Ben daha sözümü tamamlayamadan zaten bir hayli eskimiş defterin yaprakları ikiye ayrıldı.

- Ö-özür dilerim. Sa-sadece bakmak istemiştim.

- Özür mü diliyorsun? Sadece .. Sadece git başımdan bir dahada gözüme görünme!

- Ben.. Ben cidden çok özür dilerim. Belki yapışır ha?

- Tae neden beni anlamak istemiyorsun? Neden.. Neden herkesin senin gibi olmasını bekliyorsun? Kimse .. Kimse senin gibi değil! Sadece gülüyorsun şakalaşıyorsun! Başka bir şey bilmiyorsun! Herkesi kendin gibi sanmaktan vazgeç! Sadece kendini düşünüyorsun! Diğerlerinin ne düşündüğü umrunda bile değil! Dünya sandığın gibi pembe değil!

- Hwa...

- Defol git başımdan!

Sonlara doğru yanaklarımdan yaşlar süzülmüştü. Son bir kez gözlerinin içine acırmışcasına baktım ve hızlıca çıkış kapısına yöneldim. Yine tüm gözler üzerimdeydi. Önümü bile görmeden birilerine çarparak ordan çıktım. Yolun yarısına geldiğimde bir sokak arasına girdim ve birden duraksadım. Beni bir ihtimal önemseyen tek kişiye bu kadar bağırmam neden olan o yıpranmış eski defter miydi? Kendime acırmışcasına güldüm. Beni terk edip giden biri neden benim için bu kadar önemliydi? Ne de olsa beni o bırakmamışmıydı? Onun yüzünden hayatım böyle değil miydi zaten? Yinede kendimi düşünmekten alı koyamıyordum. O.. O defter ondan kalmıştı. Bazen tükenmiş hissediyordum.  Bazen ona duyduğum nefretin yerini acıma duygusuna bırakıyordum. Sadece kendime acıyordum.....~

Kitabı beğeniyo musunuz?

Medyaya Butterfly ı koydum anlamına bir çoğuz bakmışsınızdır ama bir kere daha bakın derim.

Butterfly daki sözleri Tae'nin kız hakkında düşündükleri olarak bakabilirsiniz

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜