Promise | KTH

7

~
- Yine okuldan mı kaçtın?

- evet...

- Cidden ne zaman adam olucaksın sen? Cidden senden utanıyorum! Insanlar benim kızım olduğunu bilseydi kim bilir ne derlerdi?

- senin kızın olmadığımı söylersin olur biter. Öyle sayılmaz mıyız zaten?

- saygı çerçevesini aşmamayı öğren artık! Karşında duran kişi senin baban!

- "Babam"....Doğruya unutmuşum... Üzgünüm bundan sonra dikkat ediceğim. İzninizle yatmaya gidiyorum.

- Asla adam olmicaksın Hwa-young her zaman benim yüz karam olarak kalıcaksın.

Babamın ben merdivenlere doğru giderken mırıldandığı şeyle bir an duraksadım. Kalbime hafif bir sızı girmişti. Artık babamın dedikleri benim için bir çuval sözcük yığınından ibaret olsa da dediği bazı şeyler kalbimi incitiyordu. Yanağımdan bir damla yaş süzüldüğünde elimle sildim.

- Iyi geceler... Baba...

Hızlıca odama girip kapıyı kapattım ve sırtımı kapıya dayayıp bir süre sadece öyle durdum. Elimi incinmiş kalbime doğru götürdüm. Sanki atmak için bir sebebi yok gibiydi. O da bıkmıştı belkide. Artık katlanmak istemiyordu. ~

Küçük adımlarla yatağa doğru ilerledi. Yorganı açtı ve artık soğumuş olan yatağa girip kafasını yastığına gömdü. Hiç bir şey düşünmek istemiyordu. Bir süreliğinede olsa sadece unutmak istiyordu.

**************^^^^^****

~Sabah içime gelen ürpertiyle uyandım. Yanımdaki telefona uzanıp elime aldım saat daha erkendi. Üstümdeki yorganı kaldırıp gerindim. Yataktan kalkıp her sabah yaptığım gibi
aynanın karşısına geçip kim bilir belkide 10 yıldır uykusuzluktan kızarmış gözlerime baktım. Ellerimi gözlerime getirip ovuşturdum. Sonra dolabımın karşısına geçip yaklaşık on dakika boyunca uykulu gözlerle sadece baktım.sona kendime gelip gözüme ilk kestirdiğim şeyi alıp üstüme geçirip aşağı indim. Alışık olduğum sessizlik bugün de aynıydı. Mutfğa doğru yöneldim. Saate baktım babam birazdan aşağı inerdi. Hiçbirimizin yemediği halde her sabahki gibi güzel bir kahvaltı hazırlanmıştı. Avcuma bir kaç bişey alıp kapıya doğru yöneldim.

- Ben çıkıyorum! Babama sorarsa söylersiniz!

- peki efendim. Iyi dersler.

*********************

Sınıfa girdiğimde tahmin ettiğim gibi boştu. Kimsenin sabahın köründe benim gibi okula gelmek için nedeni yoktu ne de olsa. Çantamı sıramın üstüne koydum ve alamadığım uykuyu biraz olsun alabilmek için kafamı çantamın üzerine gömdüm ve uzun bir süre kimsenin gelmemesini umarak gözlerimi yumdum.

**************************

Sınıftaki patırtıyla kafamı kaldırıp ne oluyor dermişcesine bir süre etrafa bakındım. Sonra kendime gelip esneyerek gözlerimi ovuşturup çantamdan çıkardığım saate baktım. Cidden inanmıyorum. Ikinci ders çoktan bitmişti. Içlerinden hiç biri benimle muhatab olmaya cesaret edemezdi. Bir çoğusuda kıskanıp bana gıcık olurdu. Bazen bende kendimden bıkardım. Ama dediğim gibi artık boyun eğmiştim. Elimde olan imkanları kullanmaktan gocunmazdım. Gerinmek için sıradan kalktığımda yanımda duran şeyi farkettim. Cidden bunun burda ne işi vardı. Şaşkınlıkla önümdeki deftere uzanıp elime alıp içini karışırmaya başladım. Ortadan ikiye ayrılmış sayfaları tek... Tek... Tek tek bantlanmıştı. Arka tarafa ulaştığımda sondaki resmi görmemle. Hafifçe gülümsedim. Ağlayan bir çöp adam resmî çizilmişti. Eğer bunu onun yaptığını bilmeseydim bunu beş yaşındaki bir çocuğun çizdiğini düşünürdüm. Resme bir kez daha baktım ve hafifçe güldüm.Etrafıma bakındım ortalıkta yoktu. Elimdeki defteri kapatıp arka bahçeye doğru yöneldim

*^^*^^*^^*^^*^^*^^*^^

Daha sık bölüm atmaya başladım

Artık hızlanıp sonlara gelmek istiyorum

Medyaya tomorrow şarkısını koydum. Sevdiğim bir şarkıdır bence anlamıda tam hayatın içinden. Bilmeyenler de sözlerine bakmış olur hazır bölümü okurken

Sizi hayattan soğutmak istemem ama....

3 gün sonra okullar açılıcak

Hatırlattığım için üzgünüm ama bunlar gerçekler.

Bu konuda kendinizle yüzleşin ne demişler Face yourself 
Kdjdkfkfkgmfk

💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈
💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈💜🌸🌈

Kusura bakmayın işsizliğim geldi.

Dahası bir dahaki bölümde

İşsizlik is coming.....