Έβλεπε,
Έβλεπε το φεγγάρι.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Το φεγγάρι ήταν ολοκληρωμένο
Όμως αυτή ήταν μισή.
Ποτέ δεν κατάλαβε τον όρο του μισού και του ολόκληρου.
Πλέον προσπαθούσε να ξεχάσει,
Έβλεπε το φεγγάρι και προσπαθούσε να κολλήσει τις
αναμνήσεις της εκεί πάνω,
Να αδειάσει από αυτές.
Από μικρή είχε αυτήν την τάση, να κοιτάζει τα φεγγάρια
για να ξεχαστεί .
Μιλούσε με το φεγγάρι, χωρίς λέξεις, και τα αστέρια
ακροατές.
Η ματιά της σκοτεινή όπως ο νυχτερινός ουρανός.
Το κορμί της πλέον ήταν γνωστό, στα αγνωστα αυτά μέρη.
Τα χέρια της έτρεμαν από το ίδιο αφιλόξενο αεράκι που την χάιδευε
για χρόνια τώρα.
Και αυτή ακόμα εκεί να περιμένει...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πως σας φάνηκε;;;
Δεν ξέρω τι σκέφτεστε όταν το διαβάζετε αυτό
Ελπίζω να σκέφτεστε κάτι καλό 😊
Επίσης θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα άτομα που με στηρίζουν ιδικά τώρα στις αρχές
Για μένα η αρχή είναι η πιο δύσκολη
Ευχαριστώ λοιπόν αυτά τα δύο τρία άτομα που με στηρίζουν 😊😊😊
Αυτό το βιβλίο μπορεί να είναι αλλόκοτο όπως εγώ (Για αυτό άλλωστε ο τίτλος είναι αυτός) Όμως είναι σημαντικό για μένα.
Θα τα που με στο επόμενο κεφάλαιο
Μην ξεχάσετε ☆
Και 💬
Φιλιά πολλά και να χαμογελάτε...
😊
