Άκουγε,
Άκουγε τις φωνές τους,
Ξανά αυτός ο μπάσταρδος σκέφτηκε.
Δεν μπορούσε να πάει να την υπερασπιστεί.
Δεν μπορούσε να την υπερασπιστεί.
Η ίδια ήταν ανυπεράσπιστη.
Θυμός την κατέκλυσε,
Ήταν ανήμπορη
Γιατί υπήρχε;
Ήταν περιττή, μόνο να πληγωνόταν μπορούσε.
Είχε να δει το φως του ήλιου μέρες τώρα.
Ξανά, ξανά οι αναμνήσεις,
Ξανά οι ανθρωποκτόνες σκέψεις της.
Δεν άντεξε,
Είχε βυθιστεί στον δικό της κόσμο.
Στον δικό της σκοτεινό κόσμο.
Βγήκε έξω,
Νόμιζε πως οι πληγές της θα μπορούσαν να απαλύνουν, με την ατμόσφαιρα του έξω κόσμου.
Τα πόδια της έκαναν τα πρώτα βήματα.
Τα πρώτα τσουχτερά βήματα.
Ύψωσε το βλέμμα της στον ουρανό.
Στον συννεφιασμένο ουρανό.
Ένιωθε σταγόνες νερού να πέφτουν απαλά στο πρόσωπο της.
Ήταν σαν να της έλεγαν,
"Κουράγιο".
Άρχισε να κατευθύνεται προς ένα προορισμό.
Τα σιγανά και απαλά βήματα της,
Μετατράπηκαν σε γρήγορα και απότομα.
Η βροχή δυνάμωσε, τα μάτια της θόλωσαν.
Δάκρυα,
Δάκρυα ξανά.
Έτρεχε, έτρεχε τόσο γρήγορα,
Ήθελε να τρέξει μακριά από τον εαυτό της και τις σκέψεις της.
Ήρθε απότομα σε επαφή με το έδαφος.
Τα γόνατα της μάτωσαν,
Δεν την ένοιαζε.
Συνέχισε να τρέχει,
Μέχρι που έφτασε.
Έφτασε εκεί.
Εκεί που πάντα αναζητούσε ηρεμία και γαλήνη.
Άραγε θα την έβρισκε ξανα;
Πλησίασε το μέρος αυτό.
Και τότε αντίκρισε αυτό που καιρό είχε να δει.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πήγε και έκατσε στον κορμό του.
Τα κλαδιά του την προστάτευαν από την απαιτητική αυτή βροχή.
Ένιωσε μια ζεστασιά ανάμεσα στο τσουχτερό κρύο.
Έκλεισε τα μάτια της αναζητώντας για λίγη ηρεμία .
Άκουγε την βροχή να ουρλιάζει σιγανά με αυτό τον γλυκό και συνάμα άψυχο τρόπο,
Που εκείνη αγαπούσε.
Δεν ήθελε να γυρίσει ξανά στην σκοτεινή
Φωλιά της...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γεια σας!!!
Πώς είστε;
Σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο;
Αν όχι πείτε το, Θέλω να ακούσω και αρνητικά Σχόλια έτσι ώστε να μπορώ να γίνω καλύτερη σε αυτόν τον τομέα.
Σχετικά με την φώτο ,σε αυτό το δέντρο έγραψα το κεφάλαιο...
Εκεί πάω όποτε δεν είμαι καλά ψυχολογικά, Και όταν αναζητώ λίγη ηρεμία και γαλήνη ;-)
Όσο τρελό κι αν σας Φενεται, αυτο είναι το αγαπημένο μου δέντρο.
Θέλω να ακούσω γνώμες.
Είτε αρνητικές είτε θετικές.
Παίρνω δύναμη από τα σχόλια σας.
Οπότε μην ξεχάσετε ☆
Και 💬
Μέχρι το επόμενο
Φιλιά πολλά και να χαμογελάτε
😊
