Είχε υποσχεθεί ,
Είχε υποσχεθεί στον εαυτό της ότι δεν θα το κάνει.
Όμως ήθελε να ξεχάσει, Και αυτό βοηθούσε.
Θα το έκανε.
Το πήρε στα χέρια της,
Γέλασε, γέλασε με την νεκρή καρδιά της, Για αυτό που πήγενε να κάνει.
Το μισούσε αυτό ,το σιχαίνοταν, και πόσο μάλλον να το βάλει στην σχισμή των χειλιών της.
Είχε ακούσει πως αυτό σε ταξιδεύει, σε πάει σε άλλο κόσμο. Αυτό ήταν που αναζητούσε.
Το έβαλε αργά στα χείλη της ,
Ο καπνός εισέβαλε στα πνευμόνια της
Προκαλώντας της εναν ελαφρύ βήχα.
Συνέχισε...
Αναζητούσε από τον καπνό να σβήσει τις αναμνήσεις της.
Μια μικρή ζάλη τριγύριζε στο κεφάλι της.
Ο καπνός την είχε κατακλησει.
Γέλασε, ξανά.
Πως έγινε έτσι;;; αναρωτιόταν.
Τόσο ανίκανη πλέον που ούτε είχε διαλέξει, Ούτε είχε ξεχάσει.
Όχι δεν είχε διαλέξει.
Οι φωνές στο κεφάλι της, τις έλεγαν να κάνει αυτό που θέλει.
Τι ήθελε;
Αυτό που ήθελε αυτήν την στιγμή ήταν να μην υπάρχει.
Τι ειρωνεία.
Όταν είναι μαζί του Ούτε για πλάκα δεν τα σκέφτεται αυτά.
Καθώς τα σκεφτόταν όλα αυτά ο καπνός έκανε την δουλειά του.
Ήταν ένα τέρας πλέον, ένα τέρας που πνιγόταν από τα αλλόκοτα συναισθήματά του.
Έξω έβρεχε, τρελαινόταν για αυτόν τον καιρό, ένα χαμόγελο της ξέφυγε.
Έφτασε στο τέλος του τσιγάρου,
Και στην αρχή μιας εφιαλτικης νύχτας.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αυτό το κεφάλαιο δεν μου άρεσε καθόλου,
Δεν ξέρω γιατι.
Πείτε μου αν σας άρεσε.Ή ακόμα κι αν δεν σας άρεσε και πάλι πείτε το.
Μην ξεχάσετε ☆
Και 💬
Μέχρι το επόμενο
Φιλιά πολλά και να χαμογελάτε
😊
