Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια κοπέλα, άγνωστη στο όνομα,
άγνωστη στην ταυτότητα.
Πληγωμένη, σαν περιστέρι με χτυπημένο φτερό που δεν μπορούσε να πετάξει.
Όμως ήταν άγρια σαν λύκος
Ο θυμός της ξεπερνούσε το ανθρώπινο όριο,
και όλα εξαιτίας του.
Δεν εμπιστευόταν.
Όποιος την πλησίαζε πληγωνόταν.
Έκρυβε τις πληγές της απομακρύνοντας οποιονδήποτε από κοντά της ,
και αυτό επί χρόνια.
Ήταν επιθετική, Έτσι προστατευόταν.
Σιχάθηκε το ανθρώπινο είδος.
Μια μέρα όμως γνώρισε κάποιον, Ήταν τόσο διαφορετικός από αυτήν
Μα συνάμα και τόσο ίδιος.
Δεν ήξερε αν έπρεπε να τον απομακρύνει κι αυτόν, το μονο σίγουρο ήταν ότι κάποια μέρα,
Θα τον πληγωνε.
Όμως αυτός δεν ήταν σαν τους άλλους που είχε γνωρίσει, είχε κάτι πάνω του που την έκανε να τον εμπιστεύεται.
Και αν την πληγωνε αυτός κάποια μέρα;
Ήξερε ότι δεν θα άντεχε άλλα χτυπήματα.
Τρόμαζε με τον εαυτό της,
Ποτέ δεν της είχε συμβεί κάτι τέτοιο, επέλεξε να τον κρατήσει κοντά της λίγο ακόμα,
χωρίς να ήταν σίγουρη αν αυτό που κάνει είναι το σωστό ή όχι.
Άλλωστε ποιός μπορεί να ορίσει ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος;
Με τον καιρό δενόταν όλο και πιο πολύ με αυτόν,
Όταν ήταν μαζί του ξεχνούσε την άγρια μεριά της,
και στην επιφάνεια ερχόταν ένα κομμάτι που πρώτη φορά έβλεπε,
ένα κομμάτι ωραίο, γλυκό, αισιόδοξο.
Μια μέρα λοιπόν έκατσε και σκέφτηκε ότι αυτός κάποια μέρα θα πληγωνόταν από αυτήν ,
Όμως δεν το άξιζε κάτι τέτοιο, Ήταν το φάρμακο στις πληγές της.
Και τώρα αυτή είναι σε ένα δίλλημα.
Να τον απομακρύνει από κοντά της, και έτσι να μην πληγωθεί ποτέ από αυτήν.
Ή να τον κρατήσει, χωρίς υποσχόμενα όμως;
Το δεύτερο της φαινόταν πολύ εγωιστικό .
Όμως ακόμα δεν ξέρει τι να διαλέξει...
Γιατί να είναι τόσο ανίκανη; σκεφτόταν.
Ίσως όντως να είναι ανίκανη,
Γιατί μέχρι σήμερα ακόμα να διαλέξει...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χευυ
Γειά σας... Σήμερα ανέβασα κάτι πιο χαλαρό από εκείνα τα κομμάτια που γράφω.
Θέλω να δω γνώμες.
Πιστεύετε όντως ότι αυτή η κοπέλα είναι ανίκανη;;;
Τι θα την συμβουλευατε να κάνει;;;;
Επίσης Μην ξεχάσετε ☆
Και 💬
Να ξέρετε πως αυτά τα δύο με βοηθαν πολύ για να συνεχίσω ...
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο
Φιλιά πολλά και να χαμογελάτε....
😊