17

1•

Bölüm Playlist;
Tiger JK - Reset
Sixx:a.m. - Skin

•İLK BAKIŞ|1

İnsan kaç kere sever? Peki ya kaç kere sevilir?

Mükemmel bir ailede yetişerek, mükemmel bir okulda okumak güzeldir. Hele birde mükemmel bir arkadaş grubunuz varsa... O zaman hayat size tek kelimeyle şahanedir, çoğu zaman.

Benim aksime.

Mükemmel bir ailem yoktu. Aile terimine bile sahip değildim. Babam ve annem sürekli tartışır, küçük kardeşim ise benden her zaman nefret ederdi. Kardeşim dâhil çevremdeki hemen hemen her insan benden nefret ederdi aslında. Nefret etmeyen insanlar ise basitçe iğrenirlerdi. Her daim odak noktası olur, dışlanmaya ve hakarete maruz kalırdım. Görünmez olmak isterdim. Eskiden saçma sapan sihirlere inanır ve bir gün görünmez olacağımı bu cehennemden kurtulacağımı düşlerdim.

Diğer insanların aksine benim hayat hikâyem komik değildi. Romantik hiç değildi. Sıradan olamayacak kadar göz önündeydim ben ve evet istediğim şeyi başaramamıştım. Görünmez değildim. Eğer öyle bir yeteneğim olsaydı bile kullanamazdım.

Ben beceriksizdim.

Her konuda yeteneksiz ve isteksizdim.

İstenmeyendim.

Çoğu insanın hayallerinin başrolü olan bir okulda okuyordum. Özel Etit Koleji. Sadece özel kesimin kabul edildiği bir dünya. Benim için cehennem fakat diğer tüm insanlık için cenneti simgeleyen yer. İstanbul'un en prestijli koleji.

Anlatıldığına göre bu kolejin bir hayat hikâyesi vardı.

Zamanında üç yakın arkadaş vardı ve askerlerdi. Ne kadar doğru? Kimse bilemez. Anlatıldığına göre ülkeyi kurtaracak bir göreve karışmışlardı ve bizler o üç adam sayesinde burada rahat nefes alabiliyor ve özgürce yaşayabiliyorduk, sözde. Özgürlük neredeydi?

Özgür müydük?

Her neyse konuya dönelim. Bu üç arkadaş ülkeyi kurtardıktan sonra memleketlerine geri döndüklerinde büyük bir törenle karşılanmışlar. Aradan beş sene geçmiş ve biri dışında diğer ikisi evlenip çoluk çocuğa karışmıştı. Ardından, bir kez daha görev için çağrılmışlar...

Yıkım yaşanmış. Henüz evlenmemiş olan asker gazi olarak geri dönmüş, iki bacağı da paramparça haldeymiş. Ardından ölen arkadaşları ve diğer askerler için ona bir şans vermişler. Ne istersin diye sormuşlar ve o da arkadaşlarının çocukları için bir okul yapılmasını istemiş. Arkadaşlarının yaşatılmasını... Bu olay tam olarak 2. Dünya savaşından sonra yaşanmış ve o zamandan beri okuduğum kolej birçok bakımdan geçerek en iyilerin arasına katılmaya hak kazanmış.

İlk zamanlar cenneti simgeleyen bu yer zamanla benim gibi insanlar için elbette cehennem inine dönüşmüştü.

Üç kesimden oluşuyorduk burada, en azından yönetmeliğe göre öyleydik.

Varisler. Yani birinci sınıflar.

Bu sınıftaki insanlar kesinlikle kolejde dilediklerini yapabilir, istedikleri gibi yaşayabilirlerdi. Kurallar onlara işlemiyordu anlayacağınız. Varisler saf zenginlerden oluşuyordu. Baba tarafında ve anne tarafındaki dedeler yüksek makamlarda olursa eğer o insanlar bu kolejde varis ilan edilirlerdi. Bir sonradan görme her zaman diğer sonradan görmeyle arkadaş olamıyor ne yazık ki. Dostlukları bir şekilde biter çünkü yönetmelik bunu emreder. Bir varis kendinden daha düşük sınıfta olan biriyle arkadaş olmalı ki statü farklılığını iyi yansıtabilsin.