Hoofdstuk 21

746 25 7
                                    

Daar stonden we dan op een, nu nog, leeg grasveld elkaar aan te gapen. Mechels zou zo de indeling van de tenten bekend maken en dan konden we 'gezellig' onze tenten op gaan bouwen. Ik merkte hoe ik naar de drank snakte. Terwijl ik vlak voor ik in mijn auto stapte nog een glas had gedronken. Levensgevaarlijk was ik bezig geweest door met drank op te gaan rijden. Ik heb dronken automobilisten altijd vervloekt en gezworen het zelf nooit te doen. Ik had Wolfs verweten dat hij op mijn vader leek, maar was nu zelf geen haar beter. De hele rit hier naar toe had Dave aan me zitten plukken. Had ik de ogen van Wolfs, die achter me zat, voelen branden. En alsof dat nog niet erg genoeg was begon hij net uit het niets ineens weer tegen me te praten. Bood hij aan mijn tas te dragen. Geen haar op mijn hoofd die dat goed vond. Ik kon het risico niet lopen dat hij mijn flessen drank zou horen rammelen. Ik had ze wel goed tussen mijn kleding verstopt maar je weet maar nooit. Ik kon deze week niet voorzichtig genoeg zijn. Eindelijk kwam Mechels aanlopen met het briefje waar de tentindeling opstond in haar handen. "Welkom in de prachtige Ardennen. Ik hoop dat we er met z'n allen een gezellige midweek van gaan maken. Dat we hard gaan werken aan het vertrouwen in elkaar en er zo nog betere, nog hechtere, teams zullen ontstaan zodat we een nog beter corps gaan worden. Om te beginnen mogen jullie, nadat ik de indeling van de tenten bekend heb gemaakt, jullie tent op gaan bouwen. Ben je nou snel klaar met je eigen tent verwacht ik uiteraard jullie hulp en inzet zodat we allemaal ongeveer tegelijk klaar zijn. Zijn er nog vragen?" Ik keek rond maar er leken geen vragen te zijn waardoor Mechels verder ging. "We hebben grote 4 persoonstenten tot onze beschikking. Iedere tent is onderverdeeld in 2 cabines en jullie krijgen per tent 2 luchtbedden voor 2 personen en 4 slaapzakken. Hogerhand en ik hebben er geen moeite mee dat de 'koppels' bij elkaar slapen aangezien ze dit thuis ook doen. Dit betekend dat Esmee en Romeo een tent zullen delen met Dave en Eva." Ik sloot mijn ogen. Dit had ik al aan zien komen. 'Zeg dan dat je het er niet mee eens bent!' Ik beet op mijn lip. Ik wou Frank op dit moment veel dingen toewensen maar niemand mocht horen dat ik 'gezelschap' had. Wat Mechels verder zei ging een beetje langs me heen. Pas toen ze de naam van Wolfs zei lette ik weer op. "Wolfs, Marion en Sander hebben geluk. Omdat ik geen twee mannen in één cabine ga leggen, en een man en vrouw die geen relatie hebben ook niet, delen Wolfs en Marion een 4 persoonstent met z'n tweetjes en deelt Sander een tent met mij. En nu aan de slag."

Dave zou met zijn grote mond wel even laten zien dat hij die tent als eerste op had gezet. We waren al een halfuur bezig en er stond nog helemaal niets. Als het niet ging zoals meneer wou, werd mijn vriendje een heethoofd. 'Zou je hem niet eens even helpen?' "Nee!" Siste ik tussen mijn tanden door. Ik schrok op van een hand op mijn schouder. Toen ik omkeek, zag ik de bezorgde ogen van Wolfs. Kut! Als hij me maar niet heeft horen praten tegen Frank. "Gaat het wel?" Bracht zijn stem me terug op aarde. Ik knikte. "Prima. Bedankt." Ik zag dat hij nog iets wou zeggen en keek snel op het blaadje hoe de tent opgezet moest worden. "Dat is niet goed, Dave. Dat heb ik je al 100 keer gezegd." Hij smeet de stok kwaad in mijn handen. "Dan doe je het toch lekker zelf als je het beter weet, trut!" Hij draaide zich om. "Staan blijven!" Klonk de stem van Wolfs. "Als je een echte vent bent help je me nu met het opbouwen van de tent en laat je het niet aan je vriendin over." Hij glimlachte naar me. "Geef me die stok maar, Eva. Ik help Dave wel even." Ik wist niet of het een goed idee was maar ik gaf de stok aan Wolfs. Ik liet me in het gras zakken en gaf aanwijzingen. Tot mijn verbazing hadden de heren de tent in 20 minuten staan.

Je kon merken dat het winter was. De avond was gevallen en het was behoorlijk koud. Het animatieteam van de camping organiseerde vanavond een kampvuur. Mechels had het, godzijdank, niet verplicht. Ik had er namelijk absoluut geen zin in. Dave had me gevraagd of ik mee wou gaan maar na zijn gescheld met het opbouwen van de tent had ik er weinig behoefte aan gehad. Hij was wel gegaan. Ik zat op mijn luchtbed met een fles wijn aan mijn mond en hield elk geluidje wat ik buiten hoorde in de gaten. Ik mocht niet door de mand vallen. Toen ik de hele fles leeg had, ja ik weet dat stom is, stopte ik hem in een plastic tasje om hem weg te gooien. Ik was op alles voorbereid en had mijn hele voorraad plastic tasjes ook in mijn weekendtas gepropt. Ik pakte mijn toilettas om gelijk mijn tanden te gaan poetsen. Ik was moe en had geen zin om op Dave te wachten. Ik wist niet wat er morgen op het programma stond en wou zoveel mogelijk mijn roes proberen uit te slapen. Ik riste mijn tent open en keek om me heen. Toen ik dacht dat de kust veilig was, begon ik langzaam richting de container te lopen. Ik schrok toen ik zag wie me tegemoet kwam lopen. Wolfs had het blijkbaar wel gehad bij het kampvuur. Slechtste timing ooit. 


Lieve lezers. Wegens privéomstandigheden kan ik niet beloven dat ik deze week iedere dag een deel kan plaatsen. Ik doe mijn uiterste best maar pin me hier niet op vast! Heel erg bedankt voor het lezen van mijn verhaal! Ik hoop dat het tent verhaal een beetje duidelijk is! Liefs van mij! 

OnherstelbaarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu